Σάββατο 5 Οκτωβρίου, από το στρατόπεδο του Παύλου Μελά στις 7 το απόγευμα, το μήνυμα ότι «τα σχέδια των χρυσοθήρων στη Χαλκιδική δεν πρόκειται να περάσουν».
«Το βασικό, παρά το κύμα τρομοκράτησης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση εναντίον μας εδώ και καιρό ότι είμαστε το «άλλο άκρο», είναι ότι εμείς δεν το βάζουμε κάτω» λέει ο Σωτήρης Τσόκας μέλος της επιτροπής αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στις εξορύξεις χρυσού, τονίζοντας ότι το μήνυμα της συναυλίας είναι «πως ο αγώνας συνεχίζεται».
«Είμαστε σε έναν οργασμό προετοιμασιών. Κόσμος πηγαινοέρχεται Θεσσαλονίκη –Χαλκιδική, προκειμένου όλα να είναι έτοιμα μέχρι αύριο», λέει από την πλευρά του ο Γιώργος Τσιριγώτης, μέλος επίσης της επιτροπής αγώνα Θεσσαλονίκης, επισημαίνοντας «πως είναι οι αγωνιστές της Χαλκιδικής που υπερασπίζονται το Σύνταγμα, δηλαδή το δικαίωμα όλων μας να ζήσουμε στον τόπο μας για να μην έχουμε την μοίρα των Ινδιάνων που αναγκάστηκαν από τους αντίστοιχους χρυσοθήρες και γιάνκηδες να ξεσπιτωθούν. Πρόκειται στην ουσία για έναν πατριωτικό αγώνα».
«Είναι μια συναυλία συμπαράστασης για τους τέσσερις συναγωνιστές μας που βρίσκονται εδώ και έξι μήνες προφυλακισμένοι στις φυλακές Διαβατών επειδή αντέδρασαν στην εξόρυξη χρυσού», λέει από την πλευρά της η Ελένη Τσάγια. «Στην περίπτωσή τους δεν τηρήθηκαν ούτε καν οι προϋποθέσεις του νόμου που ορίζουν την προφυλάκιση. Πρόκειται για τα ίδια τα αδέλφια μας, για ανθρώπους με λευκό ποινικό μητρώο που τσουβαλιάστηκαν ως εγκληματίες με βάση τη θεωρία των δύο άκρων», τονίζει ακόμη και προσθέτει: «Η πολιτεία, αντί να ερευνά την υπόθεση της Ελληνικό Χρυσός, τον βιασμό της φύσης από τις ενέργειές της, την καταπάτηση του δικαιώματος μας στον τόπο μας, προχωρά σε νέες διώξεις όπως αυτές οι τελευταίες των 27.Πρόκειται για διώξεις που έχουν να κάνουν με το φρόνημα όλων μας».
«Αγωνιζόμαστε να περισώσουμε τα δικαιώματα που απορρέουν από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, όπως το δικαίωμα στην αντίσταση, χωρίς να κινδυνεύουμε να μπουμε φυλακή, δικαιώματα για τα οποία μάτωσε η ανθρωπότητα τους προηγούμενους αιώνες», λέει ο κ. Τσιριγώτης, δηλώνοντας παράλληλα ότι «οι Σκουριές είναι η Γκουέρνικα της Ελλάδας, μια πρόβα τζενεράλε για τον τρόπο που κινδυνεύουν να παταχθούν τα κινήματα σε όλη την Ελλάδα». Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, σύμφωνα με τον ίδιο, πως τα ΜΜΕ ακόμη και η δικαιοσύνη έχει αντιμετωπίσει τους κατοίκους της Χαλκιδικής πολλές φορές ως εν δυνάμει τρομοκράτες, ακριβώς όπως αντιμετωπίζει τώρα τους δολοφόνους χρυσαυγίτες. Εδώ και μήνες ποινικοποιούν τον αγώνα μας», προσθέτει.
Π.Παυλίδης: Το κίνημα αντί να υποχωρεί μεγαλώνει
«Το πιο σημαντικό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι, ενώ το καλοκαίρι και η τελευταία πετυχημένη συναυλία στην Ιερισσό έχουν περάσει, η διάθεση του κόσμου να στηρίζει τους κατοίκους που αγωνίζονται στην Χαλκιδική αντί να υποχωρεί μεγαλώνει. Αυτό είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο υπάρχει. Το μικρό αυτό αντιτίμο της συναυλίας για την στήριξη των οικογενειών των προφυλακισμένων είναι επίσης σημαντικό» τονίζει από την πλευρά του ο Παύλος Παυλίδης, ένας από τους καλλιτέχνες που έχουν εκφράσει επανειλλημένα με την συμμετοχή τους έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον αγώνα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού.
Σχετικά με τα σχέδια της κυβέρνησης και την στάση της απέναντι στο κίνημα αυτό, ο ίδιος σχολιάζει: «Θέλουν να στείλουν το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, ότι δεν έχει σημασία για ποιο λόγο κάποιος μπορεί να φτάνει στα άκρα, ανεξάρτητα αν είναι ακροδεξιός και βασανίζει ανθρώπους ή αν υπερασπίζεται τον τόπο του από τους χρυσοθήρες, εξισώνοντας εγκληματίες με τους κατοίκους της Χαλκιδικής που αγωνίζονται για τη ζωή τους.»
«Διαδηλώσαμε στα χωριά μας, στον Πολύγυρο, στον Κάκκαβο, στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Αντιμετωπίσαμε απίστευτη βία και λυσσαλέα καταστολή από κράτος και αστυνομία. Χρήση απαγορευμένων χημικών ουσιών ακόμα και μέσα σε σχολεία, πλαστικές σφαίρες, ανθρωποκυνηγητά, ξυλοδαρμοί, αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις, εξαφανίσεις πολιτών, προσαγωγές ανηλίκων, εισβολές σε σπίτια με επιχειρήσεις «πυτζάμα», παράνομη και μαζική λήψη γενετικού υλικού με τη βία, προφυλακίσεις με ανυπόστατες κατηγορίες γιατί σηκώσαμε τη σημαία ενός δίκαιου αγώνα», αναφέρουν ακόμη στην προκήρυξή τους τα μέλη της επιτροπής αγώνα Θεσσαλονίκης.
Αύριο το «τραγούδι» αυτό θα έχει τους στίχους για όλα όσα πέρασαν, αλλά και για τα καλύτερα που θα `ρθουν, για το δικαίωμα στη ζωή και σε ένα καλύτερο μέλλον. Όπως λένε και οι στίχοι του «Θα `ρθεί μια μέρα που θ' αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου. Θα γίνει δέντρο και θα παίζουν από κάτω τα παιδιά. Θα είναι ο καπνός από ένα τρένο που σφυρίζει μακριά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου