Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

ΑΚΟΥΜΕ... radiobubble

Τι είναι το radiobubble.gr (απο το http://www.radiobubble.gr/)
Είμαστε ένα ανοιχτό μέσο ενημέρωσης και επικοινωνίας, μια κοινότητα πολιτών που λειτουργεί στη βάση του εθελοντισμού. Έδρα μας είναι η Αθήνα, αν και πολλοί από εμάς ζουν σε άλλες πόλεις του κόσμου. Λειτουργούμε βάσει σχέσεων εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού. Δε ακολουθούμε την ιεραρχική δομή των συμβατικών μέσων πληροφόρησης.


Ενημερώνουμε με διαρκή ροή ειδήσεων τον πλανήτη γη για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα την εποχή της κρίσης.
Πραγματοποιούμε δημοσιογραφικές έρευνες για θέματα που τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, έχουν την τάση να αποφεύγουν.
Παρεμβαίνουμε δυναμικά στον πολιτισμό, την επικοινωνία και την ενημέρωση.
Δημιουργούμε και υποστηρίζουμε δράσεις αλληλεγγύης σε όσους έχουν ανάγκη.
πηγή: http://www.radiobubble.gr/

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Το μεγάλο φαγοπότι….



Το μεγάλο φαγοπότι….
Γνωστού Αγνώστου Έλληνος
Βρε Κλέφτες, Βρε απατεώνες , Βρε σιχαμερά σκουλήκια του υποκόσμου, Βρε σιχαμεροί αρουραίοι των υπονόμων, που βρίσκετε τόσο θράσος, να μιλάτε για απολύσεις, περικοπές, να διαλύετε το σύμπαν, νοσοκομεία, σχολεία, συντάξεις, μισθούς , κοινωνική πρόνοια, να στέλνετε τους νέους στην ξενιτιά, τους γέρους στα νεκροταφεία, χιλιάδες στην αυτοκτονία, στα ναρκωτικά, στα ψυχοφάρμακα…
Διαλύσατε τα όνειρα, τους αγώνες γενιών και γενιών , την Ελλάδα σαν Χώρα, ξεπουλάτε και την μάνα σας , και αντί να σαπίζετε στις φυλακές , σαν οι χειρότεροι εγκληματίες, «δίνετε μαθήματα» στον λαό και θέλετε να κυβερνάτε…
Μάλιστα είστε τόσο αδίστακτοι  που αυτά που έκαναν τα κόμματα σας, οι υπουργοί σας, η νομενκλατούρα σας, οι διοικητές σας , οι κλαδικές σας , οι συγγενείς , κουμπάροι κ.α. τα ρίχνετε στο Λαό μέσω των «κολλητών» και σε αρκετές περιπτώσεις παράνομων  Μ.Μ.Ε που χρηματοδοτούνται με δανεικά και αγύριστα κεφάλαια των δικών σας τραπεζιτών και επιχειρηματιών…
Και από όλο αυτό το σκυλολόι  μόνο ο Τσοχατζόπουλος είναι ένοχος και πρέπει να τιμωρηθεί… Βρε που τα πουλάτε αυτά… νομίζετε ότι θα καθαρίσετε με μια σταγόνα στον ωκεανό…
Νομίζετε ρε «πασάδες» ότι μπορείτε να ταΐζετε τον κόσμο με κουτόχορτο για πάντα. Αυτός ο Λαός έχει ιστορία και μπορεί να έζησε τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς… αλλά βρήκε και το θάρρος και την αξιοπρέπεια , να επαναστατήσει… και αυτό θα κάνει και τώρα, όσο και αν νομίζετε ότι ο γίγαντας λαός θα μείνει ακούνητος…
Ρε παραμυθατζήδες λέτε ότι η χώρα έχει χρέη… Τα μόνα χρέη που έχει η χώρα είναι τα δικά σας απέναντι στο λαό…
Ας πάρουμε τα δικά σας στοιχεία… Από το 1974 μέχρι σήμερα περίπου 1.000.000 δούλεψαν και δουλεύουν στο Δημόσιο. Όλοι αυτοί είχαν ετήσιες κρατήσεις περίπου 10.000 ευρω (σε σημερινά λεφτά και σε ευρω) . Αυτά πήγαιναν σε κρατήσεις για σύνταξη, υγειονομική περίθαλψή, ΤΑΕΔΥ, ΤΠΔΥ, ΜΤΠΥ (ασφαλιστικά ταμεία Δημοσίων υπαλλήλων). Αν κάνουμε τον υπολογισμό 1000000(υπάλληλοι)Χ 39(χρόνια)Χ10000(ευρω) τότε προκύπτει το πόσο των 390.000.000.000. δις ευρω…
Αυτό δεν είναι μαγική εικόνα κύριοι δικαστές και εισαγγελείς… Είναι δουλεμένα λεφτά πραγματικά (όχι φούσκες, χρηματιστήρια, ομολόγα, Cds κ.α)… Και μάλιστα τα έχουμε υπολογίσει άτοκα.
Πολλά χρήματα, Κύριοι… Αυτά τα λεφτά πρέπει να Βρεθούν , να επιστραφούν και να τοκιστούν…  Δεν γίνεται να χάθηκαν… Και όσοι διόρισαν αχυρανθρώπους στα ασφαλιστικά ταμεία έχουν τελέσει κακούργημα… Τα λεφτά αυτά δεν γίνετε νε παιχτήκαν στο τζόγο, στα χρηματιστήρια, στα ομολόγα… Μόνο σε ασφαλείς καταθέσεις μπορεί να είχαν πάει…
Με αυτά τα λεφτά θα μπορούσαν να είχαν γίνει δέκα τράπεζες δημοσίου συμφέροντος, (ποια ιδιωτική τράπεζα θα μπορούσε να μαζεύει τόσα λεφτά ετησίως;) να δίνουν δάνεια σε φτωχούς, να φτιάξουμε νοσοκομεία και σχολεία, να αναπτύξουμε τον τόπο μας και να μην χρωστάμε σε κανέναν…
Αφού λοιπόν αποδοθούν οι κακουργηματικού τύπου ευθύνες , επιστραφούν τα χρήματα, τότε και μόνο τότε μπορούμε να συζητάμε για τα «άλλα».
Και φυσικά έχουμε την υποχρέωση έως τότε… να εφαρμόσουμε το ΑΡΘΡΟ 120 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ:"Η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΠΑΦΙΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΥΣΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ."
 http://www.alfavita.gr/apopsi/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B9%E2%80%A6






Κυριακή 19 Μαΐου 2013

Ρεβανσισμός… “Homo homini Lupus”



Ρεβανσισμός… “Homo homini Lupus”

(πολιτικός και κοινωνικός όρος ο οποίος δηλώνει τη στάση που καλλιεργείται αποκλειστικά από το πνεύμα της αντεκδίκησης ύστερα από μία ήττα)

Αποδεικνύεται πως ο στόχος της κυβέρνησης δεν ήταν, όπως ισχυριζόταν, να γίνουν ομαλά οι εξετάσεις, αλλά να πληγεί το θεμελιώδες δικαίωμα των εκπαιδευτικών αλλά και όλων των εργαζομένων, να διεκδικούν με απεργία τα δικαιώματά τους, Έτσι θα μπορεί να περνά χωρίς κόστος τα συνεχή μέτρα της βάρβαρης μνημονιακής  πολιτικής.
Αλλά το Υπουργείο Παιδείας φαίνεται πως δεν έχει όριο. Οι συνθήκες στρατιωτικού νόμου επιβάλλουν και τα καψόνια. Με εντολές που διαβιβάζονται μέσω διευθυντών εκπαίδευσης επιβάλλει στους εκπαιδευτικούς που εργάζονται σε σχολεία που είναι εξεταστικά κέντρα αλλά δεν εμπλέκονται στις εξετάσεις, να παραβρίσκονται με υποχρεωτική παρουσία  από τις 8 πμ μέχρι τις 2 μμ σε άλλα σχολεία ή ακόμα και αθλητικά κέντρα και γήπεδα!!!

ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟΣ 1…
Σε αυτοδίκαιη αργία, με απόφαση του υφυπουργού Παιδείας Θεόδ. Παπαθεοδώρου, τέθηκε τελικά την περασμένη εβδομάδα Λαρισαίος δάσκαλος που έχει καταδικαστεί πρωτόδικα από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας με ποινή φυλάκισης 8 μηνών με αναστολή.
Το παράδοξο είναι πως το υπουργείο Παιδείας δεν τιμώρησε τον εκπαιδευτικό για κάποιο παράπτωμα που να αφορά στην υπηρεσία του και στο σχολείο (με Τμήματα ΔΑΔ για παιδιά με αυτισμό) όπου υπηρετεί αλλά γιατί καταδικάστηκε για «αντίσταση κατά της αρχής» λόγο και για τον οποίο συνελήφθη από αστυνομικούς στην αντιμνημονιακή συγκέντρωση που έγινε στη Λάρισα μετά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου του 2012.
Ο δάσκαλος τέθηκε σε αργία (με μείωση των απολαβών του στο ¼ του σημερινού μισθού) και πλέον παραπέμπεται στο Α” Τμήμα του Πειθαρχικού Συμβουλίου Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης με το… παράπτωμα «της ανάρμοστης για υπάλληλο συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας» όπως σημειώνεται στη διαπιστωτική πράξη (13/05/13) που υπογράφει ο κ. Παπαθεοδώρου. Ο Λαρισαίος δάσκαλος τίθεται ουσιαστικά σε αργία, με βάση όχι τόσο τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα (άρθρο 103 του ν. 3528/07) όσο με τον πρόσφατο ν. 4093/12 (όπως αυτός βελτίωσε το ν. 4057/12) που αφορά στην «έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 – 2016» ή «μνημόνιο 3», όπως καθιερώθηκε.
Ο δάσκαλος τίθεται δηλαδή σε αυτοδίκαιη αργία με βάση τη λογική των «επίορκων» που αδιακρίτως καθιερώνει ο νέος νόμος, εξέλιξη που προκάλεσε τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών καθώς καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας, όπως συνέβη στην περίπτωση της Λάρισας, αφού ο εν λόγω δάσκαλος πρώτα τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία και μετά παραπέμπεται στο υπηρεσιακό πειθαρχικό συμβούλιο.
Για τον ίδιο λόγο μάλιστα, η Περιφερειακή Διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας Βασιλική Ζιάκα ζήτησε την επίσπευση των διαδικασιών έτσι ώστε να μην εκκρεμούν σε βάθος χρόνου οι υποθέσεις των εκπαιδευτικών. Υπενθυμίζεται πως η σύνθεση των πειθαρχικών συμβουλίων έχει αλλάξει και δεν συμμετέχουν πλέον οι αιρετοί του κάθε κλάδου (σ.σ. στο παρελθόν υπήρξαν και προκλητικά αθωωτικές αποφάσεις) ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση στο Συμβούλιο συμμετέχουν δυο δικαστικοί λειτουργοί και ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας Βασίλ. Σακελλαρίου.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Στις 25 Μαρτίου του 2012 για πρώτη φορά σε όλη τη χώρα οι παρελάσεις με αφορμή την εθνική επέτειο, έγιναν με αυστηρά μέτρα ασφαλείας (μεταλλικά κιγκλιδώματα, έντονη αστυνομική παρουσία κλπ) υπό τον φόβο επεισοδίων με αφορμή και τις έντονες αντιδράσεις των πολιτών για τα νέα οικονομικά μέτρα. Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας έγιναν σε όλη τη χώρα ενώ στη Λάρισα, διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στη διασταύρωση των οδών Κύπρου και Μεγ. Αλεξάνδρου. Με την ολοκλήρωση της παρέλασης, διαδηλωτές επιχείρησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό για να προκληθεί αντιπαράθεση και από τα μικροεπεισόδια που ακολούθησαν, δυο διαδηλωτές συνελήφθηκαν ενώ ένας τρίτος μεταφέρθηκε τραυματισμένος στο νοσοκομείο. Ένας από τους δυο συλληφθέντες ήταν και ο Λαρισαίος εκπαιδευτικός που στην πραγματικότητα διαδήλωσε ενάντια στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης για να τεθεί τελικά σε αυτοδίκαιη αργία ως… επίορκος. Σημειώνεται πως ο δάσκαλος θα βρίσκεται σε αργία έως ότου συνέλθει το Πειθαρχικό Συμβούλιο.
Εφ Ελευθερία (Β. ΚΑΚΑΡΑΣ)

ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟΣ 2…

Μαρούσι, 16 Μαΐου 2013
Αρ. Πρωτ.: 66267/Δ2                                                                
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ και ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ,
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, 
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ και ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Ανδρέα Παπανδρέου 37
151 80 Μαρούσι
Ιστότοπος:        www.minedu.gov.gr
Τηλέφωνο:        210 3442124
210 3442127
Πληροφορίες: Ε. Καρδαμίτση
Πληροφορίες:   Π. Φούγιαξη  
FAX:   210 3442282
Θέμα : «Οδηγίες για τον έλεγχο της ομαλής και απρόσκοπτης άσκησης των επιταγμένων προσωπικών υπηρεσιών του συνόλου των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στις θέσεις όπου υπηρετούν, εξ αφορμής της κηρυχθείσας πολιτικής κινητοποίησης.»
Έχοντας υπ’ όψιν :
1. την υπ’ αριθμ. 281/11.5.2013 (Β’ 1139) απόφαση Πρωθυπουργού,
2. την υπ’ αριθμ. 6213/11.5.2013 (Β’ 1140) κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού και
3. την υπ’ αριθμ. 6212/11.5.2013 (Β’ 1140) απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού
ΚΑΛΕΙΣΘΕ
Να εφαρμόζετε πιστώς τις προβλεπόμενες διατάξεις, κανονισμούς, εγκυκλίους και οδηγίες, που αποτελούν το πλαίσιο υλοποίησης της ανωτέρω πολιτικής κινητοποίησης.
Οι Πρόεδροι των Εξεταστικών Κέντρων, οι Πρόεδροι των Βαθμολογικών Κέντρων, καθώς και οι Διευθυντές Σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης οφείλουν καθημερινά να αποστέλλουν ηλεκτρονικά στους οικείους Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αναλυτικό κατάλογο με τα ονοματεπώνυμα και την ειδικότητα των παρόντων και απόντων (δικαιολογημένων και τυχόν αδικαιολόγητων) εκπαιδευτικών που υποχρεούνται να προσφέρουν υπηρεσίες στο σχολείο ή στο (εξεταστικό ή βαθμολογικό) κέντρο, αντίστοιχα, κατά τα συνημμένα υποδείγματα.
Οι ανωτέρω κατάλογοι διαβιβάζονται από τις αρμόδιες Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην οικεία Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης, η οποία τις διαβιβάζει ηλεκτρονικά στην ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού, στο e-mail : kvanda@minedu.gov.gr
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τις από 13.5.2013 «Διευκρινίσεις σχετικά με την επίταξη των προσωπικών υπηρεσιών των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης», οι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης οφείλουν να παρουσιαστούν και να ασκούν τα καθήκοντά τους στις θέσεις όπου υπηρετούν. Ειδικά, οι αποσπασμένοι ή όσοι έχουν διατεθεί εκπαιδευτικοί οφείλουν να παρουσιαστούν και να ασκούν τα καθήκοντά τους στις θέσεις όπου αυτοί έχουν αποσπαστεί ή διατεθεί, αντίστοιχα. Όλες οι θεσμοθετημένες άδειες που έχουν νομίμως χορηγηθεί πριν από τη δημοσίευση της υπ’ αριθμ. 281/11.5.2013 (Β’ 1139) απόφασης του Πρωθυπουργού και της υπ’ αριθμ. 6212/11.5.2013 (ΦΕΚ 1140Β’) απόφασης του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού (ήτοι την 11η Μαΐου 2013), δεν θίγονται εξ αφορμής της πολιτικής κινητοποίησης, για το χρονικό διάστημα που αυτές έχουν χορηγηθεί.

Μαρούσι, 15 Μαΐου 2013
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Υ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α.
 ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πίνακας Αποδεκτών :
- Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης
- Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
- Πρόεδροι Εξεταστικών Κέντρων
- Πρόεδροι Βαθμολογικών Κέντρων
-Διευθυντές Σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης



συνδικαλιστική απρέπεια (sic)



 Της Σύνταξης
Παρεμβάσεις Συνεργασία... Ξεκίνησαν μαζί την αντίσταση στην επιστράτευση... και την απεργία... Πίσω από την ΣΥΝ βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ και από την στιγμή που δεν ήθελε απεργία στις εξετάσεις...ούτε την πολιτική ευθύνη το μπαλάκι έπεσε στους συνδικαλιστές της Συνεργασίας...Οι τελευταίοι εάν πραγματικά ήταν πεισμένοι ότι δεν υπάρχουν οι όροι, όφειλαν ξεκάθαρα να το δηλώσουν...και να προτείνουν αναστολή...(κάτι τέτοιο θα ήταν συνεπές συνδικαλιστικά) Και αυτό δεν το έκαναν... Αντίθετα εμφανίστηκαν μαζί με την ΔΑΚΕ ΠΑΣΚΕ να ρίχνουν το μπαλάκι της αναστολής (με αντικαταστατική διαδικασία) στους Προέδρους των ΕΛΜΕ που δεν είχαν εξουσιοδοτηθεί για κάτι τέτοιο (οροί και προϋποθέσεις). Αυτό είναι η συνδικαλιστική απρέπεια (sic) για την οποία, πληρώνουν τις συνέπειες. Μόνο που δεν πληρώνουν μόνο αυτοί αλλά το σύνολο του κλάδου... που αισθάνεται προδομένο και ηττημένο

Aυτός ο συνδικαλισμός έχει τελειώσει!

Aυτός ο συνδικαλισμός έχει τελειώσει!
396157 215621648519350 100002145482420 456318 781685718 n
Των Δημήτρη Μητρόπουλου και Στάθη Κατσούλα *
1. Η χθεσινή εξέλιξη συνιστά σαφή ήττα της ΟΛΜΕ και του συνδικαλιστικού κινήματος συνολικά. Ήταν η χειρότερη δυνατή εξέλιξη και αποτελεί καθαρό πραξικόπημα η μεθόδευση της λήξης της απεργίας. Από τις πρώτες κιόλας ώρες της συνέλευσης των προέδρων ΕΛΜΕ φάνηκε ότι δεν υπήρχε πρόταση για σπάσιμο της επιστράτευσης. Δεν υπήρξε ένα μπλοκ δυνάμεων μέσα στην συνέλευση προέδρων, ή μέσα στο ΔΣ της ΟΛΜΕ το οποίο να προσπαθήσει έστω να ανιχνεύσει με ειλικρινή τρόπο το σπάσιμο της επιστράτευσης. Η βασική κατεύθυνση ήταν η αναζήτηση μιας ηρωικής εξόδου από το αδιέξοδο στο οποίο είχε υποβληθεί. Υπήρξαν χειρισμοί (κατά τη διάρκεια των ψηφοφοριών) και τακτικισμοί σχετικά με το «πώς θα παρουσιάσουμε στον κόσμο το σπάσιμο της απεργίας». Η χθεσινή εξέλιξη θα βρει οργισμένο τον κόσμο, λόγω του τρόπου που τον χειρίστηκε η ηγεσία της ΟΛΜΕ.
Είτε αυτούς που ψήφιζαν με σκοπό να σπάσουν την επιστράτευση, αλλά ακόμα και συναδέλφους που ψήφιζαν απεργία συμβολικά. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί πίστεψαν και στρατεύτηκαν σε έναν αγώνα, που η κατάληξη για πολλούς από αυτούς είναι μια απογοήτευση, απελπισία και οργή ενάντια στις παρατάξεις και τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους.
2. Μετά την άτακτη υποχώρηση της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ, είναι ανάγκη να δούμε όλο το χρονικό και την στάση συνδικαλιστικών και πολιτικών δυνάμεων, για να βγάλουμε ουσιαστικά συμπεράσματα, πέρα από την σκόνη που σηκώνουν τα διάφορα συνδικαλιστικά τερτίπια. Λίγο πριν το Πάσχα ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο εφαρμογής του 3ου μνημονίου.

Μέσα εκεί εισάγεται ρύθμιση για το ωράριο των εκπαιδευτικών. Με αφορμή αυτό και τις απολύσεις που φέρνει, το ΔΣ της ΟΛΜΕ, μέσα στην μεγάλη βδομάδα, καταλήγει σε εισήγηση για απεργία μέσα στις πανελλαδικές.
Την πρόταση θέτουν οι Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις, χωρίς όμως ξεκάθαρη στρατηγική για το που και πως το πάνε. Συμφωνεί και η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά από μια θυελλώδη συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ διάφορες «ντρίπλες» από ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ την ψηφίζουν κι αυτές οι παρατάξεις, με καθαρό όμως ότι δεν την θέλουν, αλλά προσπαθούν να διαχειριστούν την πίεση που νιώθουν από την οργή του κλάδου απέναντι στις απολύσεις και τον εξευτελισμό τους. Και εντός της ΟΛΜΕ και εκτός, αφού ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ) από πολύ νωρίς σε δηλώσεις σε ΜΜΕ δίνει το σήμα ότι αν επιστρατεύσουν τους εκπαιδευτικούς δεν θα την υλοποιήσουν.
Το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ (Σοφιανός) δηλώνει ότι διαφωνεί με την απεργία στις εξετάσεις. Προτείνει μια κλασική απεργία διαμαρτυρίας (48ωρη). Το ντύνει βέβαια με κορώνες για κλιμάκωση, όμως για όσους γνωρίζουν τα πράγματα η πρόταση του σήμαινε ότι η όποια «κλιμάκωση» θα ερχόταν, για καταστατικούς λόγους, 5 μέρες μετά την 48ωρη. Δηλαδή οι εκπαιδευτικοί θα έκαναν 48ωρη, μετά θα πήγαιναν στα σχολεία και μετά στην μέση των πανελλαδικών θα «κλιμάκωναν». Είναι φανερό ότι η διαφοροποίηση του ΠΑΜΕ ήταν λόγω γραμμής (οι αγώνες δεν μπορούν να νικήσουν, άρα μόνο αγώνες διαμαρτυρίας) και όχι λόγω σχεδιασμού «κλιμάκωσης» και απόκρουσης των «μικροκομματικών» παιχνιδιών του κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Με το που βγαίνει η επιστράτευση η ΔΑΚΕ ζυμώνει ότι δεν μπορούμε να απεργήσουμε. Η ΠΑΣΚ άφαντη. Το ΠΑΜΕ δεν παίρνει θέση, το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η πλειοψηφία των παρεμβάσεων καλεί σε συνέχεια, αλλά με θολούρα για το τι εννοεί ο καθένας. Έτσι από το Σάββατο που ο Σαμαράς επιστράτευσε τους εκπαιδευτικούς μέχρι και την Τρίτη που η εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ (που βγήκε σε συνθήκες μη-επιστράτευσης) κατέβηκε σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς, το ΔΣ της ΟΛΜΕ δεν πήρε καμία θέση, δεν έκανε καμία προσθήκη στην εισήγηση για απεργία!!! Ενώ όλος ο κόσμος συζητούσε για το αν οι εκπαιδευτικοί θα κάνουν πολιτική ανυπακοή και θα υλοποιήσουν την απεργία τους – με πιθανές ποινικές (φυλάκιση) και εργασιακές (απόλυση) κυρώσεις – οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ-ΣΥΡΙΖΑ δεν συζήτησαν καν τι στάση πρέπει να κρατήσουν! Και ενώ έσπερναν τον ψίθυρο στα σχολεία ότι δεν μπορούμε να απεργήσουμε επιστρατευμένοι έλεγαν να ψηφιστεί η εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ, για πολιτικό συμβολισμό για να μην υπάρξει επικοινωνιακή ήττα απέναντι στην κυβέρνηση!!!
Έτσι φτάσαμε στο αδιέξοδο της ΓΣ των προέδρων, με την γνωστή αντιδημοκρατική στην διαδικασία και διαλυτική στην πολιτική ουσία μεθόδευση. Όντως σε πολλές συνελεύσεις ενώ στα κείμενα που ψηφίστηκαν αποφάσιζαν απεργία, στην συζήτηση μέσα στην συνέλευση έλεγαν καθαρά ότι δεν μπορούν αν την εφαρμόσουν λόγω επιστράτευσης. Ή σε μια άλλη εκδοχή ότι θα την εφαρμόσουμε μόνο αν γίνει παλλαϊκός ξεσηκωμός, πράγμα δύσκολο. Αυτός ο διαλυτικός ψίθυρος ασάφειας, επικοινωνιακής διαχείρισης και μη ανάληψης της πολιτικής ευθύνης, από το Σάββατο ως τις συνελεύσεις της Τρίτης, δημιούργησε το πλαίσιο για 57 προέδρους ΕΛΜΕ (από τους 85), να δηλώσουν ότι δεν ξέρουν αν έχουμε τους όρους για υλοποίηση της απεργίας ή όχι…
3. Στην ουσία, το χθεσινό αδιέξοδο ήταν προδιαγεγραμμένο εδώ και μέρες. Η εισήγηση της ΟΛΜΕ για απεργία ήταν λίγη και δεν έφτανε, από τη στιγμή που η κυβέρνηση αποφάσισε την επιστράτευση των απεργών. Ήταν λάθος το ότι την Κυριακή 12/5, στη συνάντηση των ΕΛΜΕ Αττικής, και με δεδομένη την επιστράτευση, η ΟΛΜΕ δεν διόρθωσε την εισήγησή της παρότι ήταν γνωστό ότι η κυβέρνηση θα επιστρατεύσει τους απεργούς. Ήταν έγκλημα ωστόσο, ότι η ΟΛΜΕ έβαλε τον κόσμο στις συνελεύσεις της Τρίτης να ψηφίζει «ναι ή όχι στην απεργία» ενώ το πραγματικό επίδικο το οποίο θα το έβρισκε μπροστά της (όπως και το βρήκε) ήταν το «σπάμε ή δεν σπάμε την επιστράτευση». Η ΟΛΜΕ μετέφερε διαρκώς ένα καυτό ερώτημα και το απάντησε στη χειρότερη στιγμή με το χειρότερο τρόπο: «Ψηφίζουμε την εισήγηση της ΟΛΜΕ (απεργία) αλλά δεν κάνουμε την απεργία)». (ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ). Την ίδια στιγμή που στο ίδιο αποτέλεσμα κατέληγαν και το λευκό, το παρόν, κλπ.
Στην ουσία το πρόβλημα είναι ότι όλες τις τελευταίες μέρες με αποκορύφωμα το αδιέξοδο της συνέλευσης των προέδρων των ΕΛΜΕ, δεν υπήρξε «ανάληψη ευθύνης». Θα ήταν διαφορετικό, αν το ερώτημα των συνελεύσεων ΕΛΜΕ ήταν πιο πραγματικό και επικαιροποιημένο σε σχέση με τις προθέσεις της κυβέρνησης για επιστράτευση. Θα υπήρχε από νωρίς (Τρίτη) μια εικόνα για τις διαθέσεις του κόσμου και σίγουρα θα είχε αποφευχθεί το σύρσιμο πίσω από τις διαθέσεις ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ και το φιάσκο της συνέλευσης των προέδρων ΕΛΜΕ. Η αμηχανία φάνηκε ήδη από τις συνελεύσεις ΕΛΜΕ. Μόνο σε 3-4 από αυτές, συζητήθηκε και πάρθηκαν ουσιαστικές αποφάσεις για το θέμα της επιστράτευσης.
4. Η ΟΛΜΕ κέρδισε προσωρινά την εμπιστοσύνη του κόσμου. Την έχασε όμως ξανά μέσα σε λίγες ώρες. Η χθεσινή κατάληξη προσφέρεται ωστόσογια ορισμένα συμπεράσματα τα οποία πρέπει να πάνε στην πολιτική και όχι στην ανταλλαγή καταγγελιών για τα διαδικαστικά θέματα. Είναι εύκολο να καταγγελθούν οι μεθοδεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα όμως είναι η πολιτική του. Στις 2 αυτές βδομάδες τέθηκαν συγκεκριμένες γραμμές. Από ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ η γραμμή να πούμε ότι απευθυνθήκαμε στον κλάδο αλλά αυτός δεν ακολούθησε. Ο κλάδος όμως πήγε στις συνελεύσεις και οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις έψαξαν δρόμο διαφυγής.
Ο Σύριζα δεν πήρε την παραμικρή πολιτική ευθύνη για πολιτική στήριξη της απεργίας. Με τακτικισμούς η ηγεσία «στήριζε τα αιτήματα, αλλά δεν μπορούσε να έχει γνώμη για τους τρόπους πάλης», η κοινοβουλευτική ομάδα ήταν εξαφανισμένη, στελέχη ζητούσαν πάγωμα και επαναφορά του προεδρικού διατάγματος μετά τις εξετάσεις, την ίδια στιγμή που οι συνάδελφοι ακόμα και στις συνελεύσεις ΕΛΜΕ ζητούσαν ξεκάθαρη – πολιτική στήριξη από την αξιωματική αντιπολίτευση. Στην ΟΛΜΕψήφισε μια απεργία που όμως δεν την υποστήριξε. Ούτε σαν κόμμα, ούτε σαν παράταξη όταν δεν έθεσε στο ΔΣ της ΟΛΜΕ ζήτημα με το τι κάνουμε με την επιστράτευση. Ο Σύριζα (όχι άδικα) θα χρεωθεί σε μεγάλο βαθμό τη λήξη της απεργίας.
Το ΚΚΕ από την αρχή προβόκαρε ανοιχτά την απεργία. Θεωρούσε ότι πλήττει τη λαϊκή οικογένεια, η ΚΝΕ με ανακοίνωσή της ευχόταν στους μαθητές καλή επιτυχία στις εξετάσεις πολεμώντας την απεργία, το ΠΑΜΕ ψήφισε μια απεργία φιάσκο στην ΑΔΕΔΥ μαζί με ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ, στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ δεν τόλμησε να μιλήσει για σπάσιμο της επιστράτευσης, ενώ στη συνέλευση προέδρων είχε μια τυπική παρουσία αναμένοντας το αδιέξοδο ώστε να πανηγυρίσει τη «δικαίωση». Ψήφισε παρών θεωρώντας ότι βγάζει την ουρά του απ’ έξω, με τη διαρκή επίκληση «βγάλε τα συμπεράσματά σου»
Στις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς δεν υπήρχε ενιαίο κέντρο με ενιαίες εκτιμήσεις. Ένα τμήμα έλεγε ότι είναι αριστερισμός να βάλουμε μερικές χιλιάδες κόσμο στην απειλή της απόλυσης και άρα λέμε απεργία μήπως και γίνουν γενικότερες εξελίξεις και αν δεν γίνουν αναδιπλωνόμαστε. Είναι «δεξιά» μια τέτοια τοποθέτηση; Όχι, αλλά ξεχνάει ότι υπήρξε τμήμα του κλάδου που είχε διάθεση να το παλέψει. Και σε αυτό το δυναμικό, που παίζει κορώνα γράμματα την δουλειά του και το αυτόφωρο δεν ελίσσεσαι μέσα σε συνδικαλιστικούς λαβυρίνθους για τις εντυπώσεις. Χρειαζόντουσαν καθαρές απαντήσεις. Ποιοι είναι οι όροι και οι προϋποθέσεις; Χωρίς ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δεν πάμε; Καθαρά. Χωρίς επικοινωνιακά μισόλογα. Ένα άλλο τμήμα της αριστεράς έλεγε ότι πρέπει να το παλέψουμε. Να το ρισκάρουμε.
Ότι είναι χειρότερο να μπούμε στο γύψο αμαχητί. Ότι κάτι τέτοιο θα φέρει χειρότερες συνέπειες, από τις απώλειες μιας σύγκρουσης. Και ότι ίσως δημιουργήσει και προϋποθέσεις μιας πιο κεντρικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση. Τι θα έκανε η κυβέρνηση μπροστά σε 5.000 απεργούς που δηλώνουν πολιτική ανυπακοή στην επιστράτευση; Απόλυση και παραδειγματική τιμωρία; Διάσπαση τους; Η πρόταση αυτή χρειαζόταν δύο εναλλακτικές. Η ένα σοβαρό αγωνιστικό μπλοκ από Παρεμβάσεις-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΜΕ που να την στηρίξει από Σάββατο που ο Σαμαράς έβγαλε την επιστράτευση.
Μέσα στα σχολεία, μέσα στις συνελεύσεις, με μέτρα που να δείχνουν αποφασιστικότητα. Και να προσπαθήσει να πλειοψηφήσει αυτό το μπλοκ στην ΓΣ των προέδρων. Να αναλάβει η ΓΣ την πολιτική ευθύνη για μια τέτοια πολιτική ανυπακοή (είχε ξεφύγει ποια από το σκέτη απεργία) και όχι να αφήσει τον κάθε συνάδελφο μόνο του. Κάτι τέτοιο όμως δεν υπήρχε και είναι γνωστή η στάση ΠΑΜΕ και ΣΥΡΙΖΑ και συνδικαλιστικά και κεντρικά. Ή διαφορετικά να πόνταρε σε μια μαζική αποφασιστικότητα πολιτικής ανυπακοής από τις συνελεύσεις, από τα κάτω, που θα έπαιρνε, μαζί με ένα μέρος της αριστεράς, την ευθύνη για κάτι τέτοιο. Όμως κάτι τέτοιο δεν υπήρξε. Οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί στις συνελεύσεις καταλάβαιναν ότι πήγαιναν για σφοδρή σύγκρουση και στις συνελεύσεις πήγαν να ακούσουν περισσότερο, αν αναλαμβάνει κάποιος την ευθύνη και πως, για την άρνηση της επιστράτευσης. Κάτι τέτοιο όμως ακούστηκε σποραδικά (σε μονοψήφιο αριθμό ΕΛΜΕ) και μαζικό ρεύμα πολιτικής ανυπακοής από τα κάτω δεν διαμορφώθηκε.
5. Μετά από αρκετούς μήνες νηνεμίας και «κοινωνικής ειρήνης» βγήκε στο προσκήνιο μια κοινωνική αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τους καθηγητές. Μια αντιπαράθεση με αφορμή την αύξηση του ωραρίου και τις επερχόμενες απολύσεις. Μετά την κήρυξη της πρόθεσης του ΔΣ της ΟΛΜΕ για απεργία στις εξετάσεις και την επιστράτευση, η αντιπαράθεση αυτή πήρε κεντρικά χαρακτηριστικά. Από δω και πέρα οι συγκρούσεις θα είναι τέτοιες. Το έδειξε η Χαλυβουργία, το έδειξε το Μετρο, το δείχνει η καθημερινότητα σε πολλούς εργασιακούς χώρους, το έδειξαν οι καθηγητές. Οι αγώνες ή θα είναι σκληροί ή δεν θα υπάρξουν. Τέλος οι αγώνες για τα δελτία των 8. Τέλος οι αγώνες για τις δηλώσεις στα κανάλια. Τέλος οι εντυπώσεις. Η διεκδίκηση και η αντίσταση σήμερα γίνεται για την επιβίωση και μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την επιβίωση. Και η καταστολή, αλλά και η ανεργία θα είναι πάνω από τα κεφάλια μας. Τελικά φάνηκε ότι ακόμα και επικοινωνιακά, η άποψη που έλεγε «ας ψηφίσουμε επικοινωνιακά την απεργία για να μην φανεί ότι υποχωρούμε αλλά ας μην την κάνουμε», έβλαψε περισσότερο στην ουσία από την άποψη που έλεγε ας βάλουμε το δίλημμα σπάμε την επιστράτευση ή όχι για να συγκροτηθεί ο κόσμος και αν δεν βγει η απεργία θα προχωρήσουμε διαφορετικά. Κανείς δεν μπορεί να έχει εγγυήσεις σε μια τέτοια κατάσταση για τους αγώνες, αν νικήσουν ή όχι. Όμως πρέπει να καταλάβει ότι σήμερα ο άλλος θα αγωνιστεί για το ψωμί και η επικοινωνία δεν τρώγεται…

* Ο Δημήτρης Μητρόπουλος και ο Στάθης Κατσούλας είναι εκπαιδευτικοί

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης σε πιθανό τραυματισμό εφήβων



Τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης  σε πιθανό τραυματισμό εφήβων

Του Άκη Κατσούλα Γενικού Γραμματέα του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων.

Σε λίγες ώρες αναμένεται να επικυρωθεί από την συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ η εισήγηση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για απεργία στις εξετάσεις.
Οι εκπαιδευτικού με δημοκρατικές και μαζικές συνελεύσεις σε όλη την επικράτεια, και παρά το φύλλα επιστράτευσης που έλαβαν, αποφάσισαν να στηρίξουν την εισήγηση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για απεργία μέσα στις εξετάσεις.
Οι καθηγητές αντέδρασαν στα «πασχαλινά» μέτρα της κυβέρνησης , για τις απολύσεις , τις υποχρεωτικές μετατάξεις , την κατάρρευση της Δημόσιας Παιδείας.
Τώρα αναγκαστικά οι ευθύνες  πέφτουν στην κυβέρνηση, που δεν μπόρεσε να «πείσει» την κοινωνία και τους εκπαιδευτικούς  για την αναγκαιότητα του «έκτακτου» αυτών των μέτρων.
Η Κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει στους γονείς και την κοινωνία τι θα κάνει την Παρασκευή το πρωί. Αν επιλέξει την σύγκρουση κατασταλτικών δυνάμεων με τα συνδικάτα και τους εκπαιδευτικούς, θα έχει αναγκαστικά, ακέραιη την ευθύνη, για πιθανούς τραυματισμούς δεκαεξάχρονων μαθητών που θα πηγαίνουν να εξεταστούν σε «πεδία μαχών».
Κατά την άποψη μας είναι χρέος της κυβέρνησης, όπως και η ίδια τόνισε να προστατευσει τους δεκαεξάχρονους μαθητές ψυχικά αλλά και σωματικά.
Τώρα πριν είναι αργά πρέπει να καλέσει την ΟΛΜΕ σε διάλογο, αποσύροντας την επιστράτευση, και τα μέτρα που έλαβε το ΠΑΣΧΑ.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, η ευθύνη που αναλαμβάνει είναι τεράστια.