αυτός ο αγώνας είναι τόσο πραγματικός και αληθινός για να είναι ρομαντικός.

του Α.Κ.

Την Παρασκευή 23-12 βρεθήκαμε στο εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Μια αντιπροσωπία από καθηγητές της ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων, του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων, γυναίκες από τα Βόρεια προάστια, εκδηλώνοντας την αλληλεγγύη τους στους απεργούς της βιομηχανίας του Μάνεση (50 και πλέον μέρες) τους προσέφεραν τρόφιμα και οικονομική υποστήριξη. Μάλιστα στην πρωτοβουλία της ΕΛΜΕ Ανω Λιοσίων ανταποκρίθηκαν και πολλοί μαθητές της περιοχής.

Κρύο, καταρρακτώδης βροχή, αέρας  και ο υπομονετικός Κύριος Τηλέμαχος ( πρώην πρόεδρος του σωματείου) να μας εξηγεί με λεπτομερείς τι έγινε στην τριμερή, στην Γενική τους Συνέλευση, την στάση του σωματείου και των εργαζόμενων του Βόλου. Τόσο καθαρά, ξάστερα και απλά (γύρω, γύρω και άλλοι απεργοί) ένας λόγος τόσο ξεχωριστός και διαφορετικός  από τον ξύλινο κάποιων πολιτικών και συνδικαλιστών της γραβάτας και του κουστουμιού…Διπλά το σκηνικό του εργοστάσιου με τους απεργούς να ζεσταίνονται, με τα βαρέλια, αυτοσχέδιες σόμπες…και παντού καθαρά πρόσωπα…Μια πραγματική εμπειρία, ένα υπέροχο συναίσθημα…

Έχοντας ακούσει και διαβάσει  για αυτόν τον αγώνα (σύμβολο των ημερών μας) πιστεύαμε πριν πάμε, ότι όλα αυτά είναι πολύ ρομαντικά για να είναι αληθινά. Γνωρίζοντας τον  από κοντά, λέμε ότι αυτός ο αγώνας είναι τόσο πραγματικός και αληθινός για να είναι ρομαντικός.

Είμαστε πλέον τόσο βέβαιοι ότι αυτός ο αγώνας θα κερδίσει και θα είναι νίκη των εργατών όλου του κόσμου….

Υ.Σ. Το τραγούδι το αφιερώνουμε στους Εργάτες της Ε.Χ. και ειδικά στον κ. Τηλέμαχο…(όπως υποσχεθήκαμε)