Ήθελε να αλλάξει τον κόσμο και ο κόσμος τα τελευταία χρόνια ήταν μια αφόρητη διάψευση της ουτοπίας του.

Του Ακη Κ.

Η σελίδα δεν μπορεί να κρύψει…ορισμένες συμπάθειες. Πάντα μας άρεσε ο γραπτός λόγος της Νάντιας Βαλαβάνη (δεν την γνωρίζουμε, παρά μόνο από την δημόσια παρουσία της) . Για αυτό τον λόγο παραβρεθήκαμε προχθές σε μια κατάμεστη αίθουσα, στο κέντρο της Αθήνας, στην παρουσίαση του νέου της βιβλίου. Ανάμεσα στους πολλούς (γνωστούς και μη) είδαμε και ανεξάρτητο βουλευτή  (πρώην του ΠΑΣΟΚ) παλιό στέλεχος του ΚΚΕ. Η αναφορά της Ν.Β. στον Λούτσιο Μάγκρι μας συγκίνησε, και αυτόματα μας οδήγησε στην σκέψη πόσο χρήσιμο θα ήταν για τον συγκεκριμένο βουλευτή, το τελευταίο βιβλίο του Μάγκρι «Ο ράφτης της Ουλμ».

Και έτσι είπαμε να κάνουμε και εμείς (αντιγράφοντας από τον Γ. Αγγελόπουλο των «Νέων», την «Εποχή», και το «Ιλ Μανιφέστο») μια μικρή αναφορά στην πολιτική την ζωή και τον θάνατο έτσι όπως τα βίωσε ο  Μάγκρι.

“Αντίο, αποφάσισα να πεθάνω”. Με αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε τη ζωή ο Λούτσιο Μάγκρι, αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής της “αιρετικής” Αριστεράς στην Ιταλία.

Αμετανόητος ουτοπιστής και συνιδρυτής της ιστορικής εφημερίδας “Ιλ Μανιφέστο”, ο 79χρονος μετέβη στην Ελβετία  για να αυτοκτονήσει με τη βοήθεια ενός γιατρού.

Περίπου είκοσι χρόνια μετά το τέλος του PCI, του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που το 1970 τον είχε διαγράψει, μαζί με την ιστορική ομάδα της «Μανιφέστο».«Ο Μάγκρι ήθελε να πετάξει, ήθελε να αλλάξει τον κόσμο και ο κόσμος τα τελευταία χρόνια ήταν μια αφόρητη διάψευση της ουτοπίας του».

Το τελευταίο βιβλίο του Μαγκρι ονομάζεται «Ο ράφτης της Ουλμ» και πρόκειται για μια εμπεριστατωμένη έρευνα για τον ιταλικο ΚΚ το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα της Δύσης, για τα αίτια της επιτυχίας του και για τα αίτια που το οδήγησαν στην εξαφάνιση. Ο τίτλος προέρχεται από μία παραβολή του Μπρεχτ: ο ράφτης έλεγε ότι ο άνθρωπος θα πετούσε, ο επίσκοπος πρίγκιπας δεν το πίστευε, και, τέλος, επειδή είχε βαρεθεί την επιμονή του, του είπε «δοκίμασε, πήγαινε στο καμπαναριό και πέσε». Ο ράφτης έπεσε και τσακίστηκε.

Γκρέμισμα ονείρων, απογοήτευση, αδιέξοδο, ουτοπία, η ίσως η δύναμη του ανθρώπου για ένα καλύτερο αύριο. Ο χρόνος θα δείξει.