Με την Ουρουγουάη;

 Με την Ουρουγουάη;

Του Άκη Κατσούλα

To Μουντιαλ αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για κοινωνιολογικές ιστορικές ανασκαφές… Έτσι τα έφερε η βαθμολογία των ομίλων για τους 16 να αναμετρηθούν η Ουρουγουάη με την Πορτογαλία. Έχω πολλούς λόγους να είμαι με την Ουρουγουάη… Έχει ένα προπονητή ΑΜΕΑ λάτρη του ποδόσφαιρου τον Όσκαρ Ταμπάρες κληρονόμο της κιβωτού της ποδοσφαιρικής παράδοσης της Ουρουγουάης. … Εχει γαλουχησει την ομάδα  με τα ιδανικά της παλιάς σχολής και φυσικά με το πνεύμα της garra, όπως κατηχούσε τα σχολιαρόπαιδα στα κείμενα του Εντουάρδο Γκαλεάνο όντας δάσκαλος στο επάγγελμα, εξ' ου και το παρατσούκλι "Μαέστρο". Έχει μια ομάδα, πραγματική ομάδα, όλοι για έναν και ένας για όλους… Έχει έναν αντισταρ-σταρ τον Καβανι… από τους πιο σεμνούς ποδοσφαιριστές… Άλλα θα αναφέρω και δυο ακόμα λόγους γιατί είμαι με την Ουραγουαη.

1ο Αυτοί οι ποδοσφαιριστές της Ουρουγουάης είναι απόγονοι των charruas. Η φυλή των charrúas, ήταν μια από τους πολλούς αυτόχθονες πληθυσμούς της Λατινικής Αμερικής, που βίωσε στο πετσί της τις συνέπειες της συναναστροφής με τους "πολιτισμένους" σφαγείς από την Ευρώπη. Οι καλύβες τους βρίσκονταν κατά μήκος του ποταμού Γκουαρανί στη νότια Βραζιλία, και κυρίως στη σημερινή Ουρουγουάη. Και ο τρόπος που σκέπτονται μπορεί να φάνει από τα λόγια του Βαλντεμάρ Βικτορίνο, παλιού διεθνή ποδοσφαιριστή της Ουρουγουάης των 70s "…Η garra charrúa είναι η ιδιοσυγκρασία μας. Όλοι οι Ουρουγουανοί το έχουν όχι μόνο οι ποδοσφαιριστές. Πάντοτε σπρώχνουμε τους εαυτούς μας προς το καλύτερο, πάντα θέλουμε να βγαίνουμε πρώτοι. Ανέκαθεν μας άρεσαν οι δύσκολες προκλήσεις και για μας, το ποδόσφαιρο αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση…",

2ο Τι σχέση μπορεί να έχει αυτό το παιχνίδι μα το παρελθόν…. Το 1811 ο Χοσέ Χερβάσιο Αρτίγας, εθνικός ήρωας της Ουρουγουάης, ξεκίνησε μία επιτυχημένη επανάσταση ενάντια στην Ισπανία, νικώντας τον στρατό των Ισπανών στη μάχη του Λας Πιέδρας. Το 1814 σχημάτισε την Λίγα Φεδεράλ (ομοσπονδιακός συνασπισμός) ενώ ονομάστηκε προστάτης της. Η συνεχής ανάπτυξη της επιρροής και φήμης της Λίγα Φεδεράλ ανησύχησε την Πορτογαλία, η οποία το 1816 εισέβαλε στις ανατολικές επαρχίες με την πρόθεση να καταστείλει πλήρως την επανάσταση. Οι πορτογαλικές δυνάμεις, ανώτερες σε αριθμό και εξοπλισμό, κατάφεραν να καταλάβουν το Μοντεβιδέο το 1817 και τελικά, μετά από μία τριετή σύρραξη, να νικήσουν τον Αρτίγας στη μάχη του Τακουαρεμπό…. Ευκαιρία τώρα…. να πάρουν το αίμα τους πίσω!

Υ.Σ. η Φώτο από την Ολυμπιαδα του 1924 και το χρυσό της Ουρουγουάης… Όλοι οι αλαζόνες Ευρωπαίοι θεώρησαν αξιολύπητους εκείνους τους καημένους φτωχούς ποδοσφαιριστές που ταξίδεψαν από τόσο μακριά. Ωστόσο γρήγορα κατάπιαν τη γλώσσα τους, γιατί ο παγοπώλης Πέδρο Τσεά, ο μανάβης "Περούτσο" Πετρόνε, ο μαρμαράς Νέστορ Νασάτσι, ο λουστράκος Χοσέ Λεάντρο Αντράντε, πρώτος νέγρος παίκτης σταρ, και οι υπόλοιποι… κακομοίρηδες κόντρα σε κάθε προσδοκία πήραν το χρυσό μετάλλιο