Η νέα κυβέρνηση και ο νέος πρωθυπουργός καλούνται να υλοποιήσουν μια πολιτική που δεν έχει δημοκρατική νομιμοποίηση. Και ως εκ τούτου, καταλληλότερος να αναλάβει αυτό το έργο είναι κάποιος που δεν έχει εκλεγεί και δεν έχει λογοδοτήσει στον ελληνικό λαό.
Η εξέλιξη αυτή, όμως, αποτελεί ωμή αλλοίωση της λαϊκής κυριαρχίας.
Οι φανατικότεροι υποστηρικτές του μνημονίου στη βουλή, στα μέσα ενημέρωσης, αλλά και στα κυβερνητικά έδρανα, έδωσαν μάχη για να επιβάλουν αυτή την εξέλιξη.
Ωραία τα`λέει...την Δευτέρα θα είναι στην βουλή;
Ωραία τα`λέει...την Δευτέρα θα είναι στην βουλή;
Η επιλογή του κ. Παπαδήμου αποτελεί για όλους αυτούς εγγύηση ότι θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση και συνέπεια, η ίδια πολιτική που μέχρι σήμερα μας έχει καταστρέψει.
Η πολιτική που έφτασε τα ποσοστά της ανεργίας των νέων στο 43,5% και έβαλε λουκέτο σε πάνω από 200.000 επιχειρήσεις. Η πολιτική της εθνικής ταπείνωσης και της κοινωνικής λεηλασίας.
Τη στιγμή που όλη η Ευρώπη πληρώνει ακριβά το τίμημα των επιλογών της ευρωπαϊκής ηγεσίας και της ΕΚΤ, ο αντιπρόεδρός της παρουσιάζεται ως λύση στην κρίση που δημιούργησαν οι πολιτικές που υπηρέτησε.
Είναι πραγματικά τραγικό, τη στιγμή που η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου έχει ήδη καταρρεύσει κάτω από τον πάταγο της ιταλικής κρίσης, ο νέος πρωθυπουργός να ζητά στο όνομά της νέες θυσίες. Δηλαδή απολύσεις, χαράτσια, περικοπές αλλά και εκχώρηση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής αξιοπρέπειας.
Τα κόμματα που θα στηρίξουν αυτήν την κυβέρνηση, είτε με συμμετοχή είτε με ανοχή, θα έχουν συνευθύνη για την κοινωνική διάλυση, τη συρρίκνωση της δημοκρατίας, την οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία.
Χρέος όλων των προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων αυτού του τόπου είναι συλλογικά και ενωτικά να αγωνιστούν για την οριστική ανατροπή αυτής της πολιτικής, για την γρηγορότερη δυνατή προσφυγή στις κάλπες.
Για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας με στόχο την ανάκτηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, για μια νέα πορεία ανάπτυξης, αναδιανομής του πλούτου και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ας καταλάβουν οι εκφραστές των "ευρω-σοσιαλιστικών" κομμάτων ότι δε νοείται αρμονική συγκατοίκηση μέσα σε ένα σπίτι χωρίς υπακοή στους νόμους στους οποίους αυτό στηρίζεται (βλ. π.χ. μνημόνιο). Οι πάλαι ποτέ υπέρμαχοι της συγκατοίκησης, ας γκρινιάζουν, όσο συγκατοικούν το πολύ πολύ να λοιδωρούνται, να γελοιοποιούνται και να υποφέρουν από αυταρχικούς "γονείς" που έχουν την εξουσία. Αν διατείνονται ότι δεν μπορούσαν να προβλέψουν την πορεία της ΕΕ όταν την αναγόρευαν σαν εθνικό στόχο και έψαχναν εκεί να βρουν συμμάχους για τους μικροκομματικούς τους αγώνες, ας αναλογιστούν με ποιους τελικά συμπορεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια ώστε το όραμά τους να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης των ανθρώπων που υποτίθεται ότι αντιπροσώπευαν. Και αν ονειρεύονται τη μεγάλη αλλαγή με τις μεγαλόστομες δηλώσεις "να μιλήσει ο λαός στις κάλπες" κ.λπ. ας διαβάσουν λίγο ιστορία των ευρωπαϊκών λαών για να μας πουν μετά πότε αυτή η εκλογολαγνεία ωφέλησε τα κόμματά τους αλλά κυρίως τον απλό λαό που οι κάλπες όποτε στήνονταν, απλώς του έκλεβαν τη ζωή ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκυριε reggeos εχετε απόλυτα δίκιο...
ΑπάντησηΔιαγραφή