ζωντανά τηλεοπτικό πρόγραμμα από την Κύπρο...όλη η χαραυγή ΑΚΕΛ

Από σήμερα παρουσιάζουμε ζωντανά το τηλεοπτικό πρόγραμμα του SIGMALIVE από την Κύπρο... Για καθημερινή ενημέρωση από την Κύπρο...
Επίσης καθημερινά όλα τα κυπριακά πρωτοσέλιδα και όλη η χαραυγή (όργανο του ΑΚΕΛ)
 http://www.haravgi.com.cy/uploads/upload/files/2703125844.pdf
 Στην Δεξια στήλη

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ο "αντίλογος" - βίντεο για την αξιολόγηση από την Ενωτική Αγωνιστική Πρωτοβουλία Γ΄ΕΛΜΕ-

Θεσσαλονίκης

Ένα όχι ...δεν φέρνει την άνοιξη

Ένα όχι ...δεν φέρνει την άνοιξη

Το κυπριακό όχι στο κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων αποτελεί την πρώτη απόρριψη από ένα κράτος μέλος της ευρωζώνης μιας πλευράς της πολιτικής της ΕΕ, κι από αυτή την άποψη εξέφρασε τα αισθήματα πλατιών λαϊκών τμημάτων πέρα από σύνορα. Ιδιαίτερα για την Ελλάδα των διαρκών ταπεινωτικών “ναί”, το κυπριακό όχι τροφοδοτεί μια έντονη συγκινησιακή φόρτιση και ταύτιση καθώς καταρρίπτει την τρομοκρατία του μονοδρόμου και δείχνει ότι πάντοτε υπάρχουν εναλλακτικές.

Από κει και πέρα όμως, το όχι αυτό δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση κάποια κοινωνική, λαϊκή, εργατική ανατροπή αλλά μια καθαρά αστική επιλογή (όπως αποδεικνύει άλλωστε και η ψηφοφορία στη Βουλή). Δεν έγινε, εξάλλου, και καμιά ιδιαίτερης έντασης και έκτασης λαϊκή κινητοποίηση. Η επιλογή του όχι από το κυρίαρχο πολιτικό προσωπικό της Κύπρου έγινε για την υπεράσπιση της θέσης της αστικής τάξης απέναντι σε μια σχεδόν θανατηφόρα για αυτήν επιλογή της ΕΕ.

Διότι το κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων, εκτός του ότι θα έβαζε άμεσα το χέρι στην τσέπη της αστικής τάξης και των ξένων επενδυτών, θα οδηγούσε στο τέλος της λειτουργίας του κυπριακού καπιταλισμού ως χρηματοοικονομικού κέντρου, χωρίς να υπάρχουν οι υποδομές και οι προϋποθέσεις για έναν άμεσο και κερδοφόρο αναπροσανατολισμό του. Επιπλέον, λόγω των ιδιαίτερων δεσμών αυτού του χρηματοοικονομικού κέντρου με τα ρωσικά κεφάλαια, μια τέτοια κίνηση θα οδηγούσε σε ευρύτερες γεωπολιτικές επιπτώσεις και εντάσεις.

Το γιατί η ΕΕ επέλεξε, παρ' όλα αυτά (ή ίσως εξαιτίας όλων αυτών), μια τέτοια κατεύθυνση χρήζει μιας ψύχραιμης μελέτης και ανάλυσης, μακριά πάντως από τις εύκολες γηπεδικού τύπου εθνικοπατριωτικές κορώνες περί “κακής Μέρκελ” που επιβουλεύεται την εθνική υπόσταση όλων των λαών και θέλει να τους “τιμωρήσει”.

Το σίγουρο όμως είναι, και το πιο ανησυχητικό, ότι για άλλη μια φορά, όπως πολλές στιγμές στην ιστορία, μια αστική επιλογή συγκεντρώνει γύρω της, παρουσιαζόμενη ως εθνική επιλογή και συνεπικουρούμενη από την αριστερά, τη λαϊκή υποστήριξη εκτονώνοντας τη δυσαρέσκεια και την οργή, και κυρίως διαλύοντας μέσα σε μια νέα “εθνική ενότητα” την απαίτηση μιας ριζικής κοινωνικής αλλαγής.

Το κυπριακό όχι αποδεικνύει ότι αυτό που παρουσιάζεται από ορισμένους ως η “μόνη επαναστατική ρήξη”, η ρήξη με το ευρώ, την ΟΝΕ και την ΕΕ, μπορεί υπό ορισμένες συνθήκες να γίνει και από την ίδια την αστική τάξη χωρίς φυσικά να οδηγήσει σε οποιαδήποτε κοινωνική αλλαγή. Άλλωστε, όπως καθένας μπορεί να διαισθανθεί, δεν θα τύχουν της ίδιας αντιμετώπισης τα επόμενα νομοσχέδια στην κυπριακή βουλή, αυτά που θα αφορούν τις “αναγκαίες” περικοπές στους μισθούς, τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές. Όπως είπε και ο αρχιεπίσκοπος της Κύπρου “καλάν ήμαστεν και με την λίραν μας”...

Κώστας Χαριτάκης

http://efimeridadrasi.blogspot.gr/

Οι Γερμανοί ξεχάσαν το Στάλιγκραντ... Σε λίγο θα αναγκαστούν να το θυμηθούν

Ο 3ος για όσουν δεν κατάλαβαν μόλις ξεκίνησε...Οι Γερμανοί ξεχάσαν το Στάλιγκραντ... Σε λίγο θα αναγκαστούν να το θυμηθούν....ισως και την Νυρεμβέργη!!!

Μπόουλες: «Αν το έκανε τράπεζα, τώρα θα ήταν στο εδώλιο»

Η έντονη αντίδραση τόσο εντός όσο και εκτός Κύπρου για το «κούρεμα» καταθέσεων και τα υπόλοιπα επαχθή μέτρα που απαιτεί η Τρόικα, πανικόβαλε όχι μόνο την Κυβέρνηση αλλά και το Eurogroup, ενώ αναταραχές σημειώθηκαν στα διεθνή χρηματιστήρια, γεγονός που επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τη συστημική σημασία της Κύπρου. 

Η πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Σιάρον Μπόουλες, δήλωσε συγκλονισμένη από την απόφαση του Eurogroup. «Οταν καταλαγιάσει ή σκόνη από τη συμφωνία για την Κύπρο, που ελπίζω ότι δεν θα περάσει, θα μπορέσουμε να δούμε ότι η ενιαία αγορά έχει πωληθεί σε μία πολύ κακή τιμή», ανέφερε χαρακτηριστικά. Σημείωσε επίσης ότι «αυτή η τακτική αρπαγής των χρημάτων των καταθετών τιμολογείται ως φόρος, έτσι ώστε να προσπαθήσουμε να παρακάμψουμε τους εγγυητικούς νόμους της ΕΕ για τους καταθέτες. Στερεί τους μικρότερους επενδυτές, από την προστασία που τους είχαν υποσχεθεί. Εάν αυτή η κίνηση γινόταν από μία τράπεζα, θα ήταν στα δικαστήρια με την κατηγορία του κακού πωλητή».
Και κάτι ακόμα.... Στη Κύπρο η απόφαση περί κουρέματος των καταθέσεων χρειαζόταν για να περάσει 29 βουλευτές.
Δεν το ψήφισε ούτε ένας… βουλευτής ξέρετε γιατί ?
Εκεί δεν έχουν Χριστοφοράκο και SIEMENS
Εκεί δεν έχουν MEGA και ΣΚΑΙ
Εκεί δεν έχουν Μπόμπολα και Ψυχάρη, Βαρδινογιανναίους και Λάτση
Εκεί δεν έχουν Τσουκάτο και Γιωργάκι
Εκεί δεν έχουν Σαμαρά, Βενιζέλο, Κουβέλη.
Εκεί ο τελευταίος τους προδότης ήταν ο ΣΑΜΨΩΝ το 1974

Κύπρος... Νομιμοποιείται η κλοπή!

Νομιμοποιείται η κλοπή!

Της Ε. Παπαμιχαήλ

Σε λίγες ώρες η βουλή καλείται να νομιμοποιήσει την κλοπή! Μετά την αισχρή απόφαση του Eurogroup το βράδυ της Παρασκευής και το yes που ειπώθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και τον Υπουργό Οικονομικών Μιχάλη Σαρρή, ο Κύπριος πολίτης καταληστεύτηκε ενώ κοιμόταν αμέριμνος! Και αυτό γιατί εμπιστεύτηκε τα λόγια των Αναστασιάδη και Σαρρή ότι δεν πρόκειται να γίνει κούρεμα καταθέσεων . Αυτό μας είπαν είναι ανόητο.

Ανόητοι είμαστε όλοι εμείς που εναποθέσαμε τις ελπίδες μας στη νέα κυβέρνηση, εμπιστευτήκαμε ένα άνθρωπο που μας διαβεβαίωνε ότι θα έλθουν  καλύτερες μέρες για αυτό τον κατακαημένο τόπο. 

Η Κύπρος για τρίτη φορά δέχεται μια προδοσία. Μετά προδοτικό πραξικόπημα και την Τουρκική εισβολή, μετά το έγκλημα του χρηματιστηρίου, τώρα οι αλήτες της Ε.Ε. μας λήστεψαν με τις ευχές του Νίκου Αναστασιάδη.

Θα πάνε "φυλακη" ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΠΑΣΟΚ;"Οι πρακτικές αυτές, πέραν των ποινικών θεμάτων που διερευνούν οι οικονομικοί εισαγγελείς, αποτελούν και πολύ σημαντική παραβίαση της ουσίας της δημοκρατικής διαδικασίας".

 πηγη: Athens Voice 6.3
Ο Θόδωρος Σκυλακάκης είναι Ευρωβουλευτής, μέλος της "Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη" 
Με βάση τους ισολογισμούς τους τα δύο κόμματα της εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αύξησαν το 2012 τον δανεισμό τους κατά σχεδόν 30 εκ. ευρώ. Η ΝΔ ειδικότερα το ομολογεί αυτό στο δικό της ισολογισμό αναφέροντας ολογράφως ότι ο δανεισμός της αυξήθηκε από τα 132 στα 145 εκ. ευρώ, ενώ για το ΠΑΣΟΚ η σχετική διαπίστωση προκύπτει από την ελλειμματική του διαχείριση (νέο έλλειμμα 14,8 εκ. ευρώ).
Το τέλος του 2011 είχα καταθέσει μια ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέτοντας για πρώτη φορά το θέμα και επισημαίνοντας ότι:
«Τα δύο μεγαλύτερα κυβερνητικά ελληνικά κόμματα έχουν δανεισμό που ξεπερνά τα 230 εκ. ευρώ, με εγγύηση πιθανές μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις, που αφορούν περιόδους πολύ μετά τη λήξη της παρούσας κοινοβουλευτικής θητείας. Συγκεκριμένα, για το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία έχουν κατατεθεί στις ελληνικές αρχές τραπεζικές συμβάσεις που δεσμεύουν μελλοντικές επιχορηγήσεις των δύο κομμάτων ύψους 111,8 και 120 εκ. Ευρώ αντιστοίχως, με λήξη των σχετικών συμβάσεων μέχρι το 2015…Προεξοφλείται συνεπώς η μελλοντική λαϊκή βούληση πολύ πέραν της θητείας της παρούσας Βουλής, η οποία όμως επηρεάζεται από την προνομιακή δανειοδότηση των κομμάτων αυτών από το τραπεζικό σύστημα… Η επικείμενη επανακεφαλαιοποίηση-κρατικοποίηση των ελληνικών τραπεζών… αυξάνει την επιρροή των κυβερνητικών κομμάτων στο τραπεζικό σύστημα… χωρίς να προκύπτει με ποιό τρόπο θα αντιμετωπιστεί ο ηθικός κίνδυνος (moral hazard) που προκύπτει, λόγω του γεγονότος ότι τα υπερδανεισμένα κυβερνητικά κόμματα θα επηρεάζουν καθοριστικά την τύχη των πιστωτών τους.

υπόδειγμα λαϊκής ανατροπής και χτισίματος μιας διαφορετικής κοινωνίας....

 Σχόλιο  του ΑΚΗ ΚΑΤΣΟΥΛΑ
Δημοσιεύουμε ένα άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου από το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ, σχετικά με το μπορεί να γίνει μετά τον θάνατο του Τσάβες...Οπώς γράφει  "Παρά τις τάσεις αυταρχισμού που εμφάνισε, ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησή του, ο Τσάβες αποτέλεσε για τουλάχιστον μια δεκαετία ένα πρότυπο στη μάχη κατά του νεοφιλελευθερισμού, που είχε επικρατήσει για δεκαετίες στη λατινική Αμερική. Οι πολιτικοί που ακολούθησαν το παράδειγμά του, στην εθνικοποίηση επιχειρήσεων και στην αναδιανομή εισοδήματος προς τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, κατάφεραν να ανασύρουν δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους από την απόλυτη φτώχεια". Είναι πράγματι μια μεγάλη απώλεια για το λαϊκό κίνημα σε όλο τον κόσμο. Μένει να δούμε την συνέχεια μια και η Βενεζουέλα, αποτελεί ένα υπόδειγμα λαϊκής ανατροπής και χτισίματος μιας διαφορετικής κοινωνίας....
Ολόκληρο το άρθρο...

Η επόμενη ημέρα για τη Βενεζουέλα και τη Λ. Αμερική μετά το θάνατο του ανθρώπου που τις έβγαλε από την «πίσω αυλή» των ΗΠΑ

Έχουν περάσει περίπου 20 χρόνια από τη στιγμή που ο Ούγκο Τσάβες δέχθηκε μια περίεργη επίσκεψη στο κελί τους, στις φυλακές του Γιαρ στη Βενεζουέλα. Ένας νεαρός οδηγός λεωφορείου ζήτησε να το δει και στη συνέχεια ζήτησε άδεια από τη διοίκηση των φυλακών να τον επισκέπτεται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ελάχιστοι άνθρωποι τολμούσαν να μιλούν τότε με ένα κρατούμενο που κατηγορούνταν για προσπάθεια πραξικοπηματικής ανατροπής της κυβέρνησης. Ο Τσάβες είχε ηγηθεί ομάδας νεαρών αξιωματικών που επιχείρησαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Κάρλος Αντρε Πέρεζ, όταν αυτός διέταξε τη σφαγή εκατοντάδων διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του.

 

Ο Νικολάς Μαντούρα θα λάβει τελικά την άδεια να επισκέπτεται τον Τσάβες και από εκείνες τις επισκέψεις θα προκύψει μια ισχυρή φιλία, η οποία σήμερα έρχεται να καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις στη Λατινική Αμερική.

Ο Μαντούρα από οδηγός λεωφορείου μετατράπηκε γρήγορα σε ένα από τα δυναμικότερα στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος της Βενεζουέλας. Όταν ο Τσάβες βρέθηκε τελικά στην προεδρία έγινε υπουργός εξωτερικών και στη συνέχεια αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

 

Ήταν λοιπόν τουλάχιστον αναμενόμενο ότι ο Τσάβες θα έδινε το χρίσμα της διαδοχής στον παλιό του φίλο, όταν έγινε πλέον σαφές ότι έχανε τη μάχη με την επάρατη νόσο. Για μια χώρα όμως που αποτέλεσε για χρόνια ένα φάρο για την αριστερή στροφή της λατινικής Αμερικής και η οποία βρίσκεται στο στόχαστρο της Ουάσινγκτον, το χρίσμα του προέδρου δεν επαρκεί από μόνο του για να καθορίσει μια ομαλή διαδοχή. Το σύνταγμα προβλέπει τη διεξαγωγή νέων εκλογών σε χρονικό διάστημα που μπορεί να διαρκέσει από 30 έως 90 ημέρες από τη στιγμή που ο πρόεδρος δεν θα είναι σε θέση να κυβερνήσει. Ακόμη όμως και αν κερδίσει την εκλογική μάχη ο Μαντούρα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον έτερο πολιτικό σύμμαχο του προέδρου, Ντιοσντάντο Καμπέλο, ο οποίος προέρχεται από την ομάδα των αξιωματικών που συμμάχησε με τον Τσάβες για την ανατροπή της κυβέρνησης το 1992. Ο Καμπέλο βρίσκεται πολιτικά στον αντίποδα του Mαντούρα παρά το γεγονός ότι αποτελεί και αυτός σάρκα από τη σάρκα του προέδρου της Βενεζουέλας.

 

Ουσιαστικά οι δυο σημαντικότερες προσωπικότητες στο κυβερνητικό στρατόπεδο εκπροσωπούν και δυο εντελώς διαφορετικές τάσεις που θα μπορούσε να ακολουθήσει το εγχείρημα του Τσάβες και οι οποίες ενυπήρχαν στην προσωπικότητα και την πολιτική ιστορία του. Ο Καμπέλο εκπροσωπεί την τάση της «εθνικιστικής επανάστασης» η οποία στηρίζεται σε σημαντικό βαθμό στο ρόλο του στρατού. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας Τσάβες οι μισές θέσεις κυβερνητών στις επαρχίες της χώρας πέρασαν, με δημοκρατικές διαδικασίες, σε αξιωματικούς του στρατού οι οποίοι είχαν την στήριξη του προέδρου.

Αρκετοί από τους επικριτές του Καμπέλο λοιπόν θεωρούν ότι θα εκμεταλλευτεί τις νέες ισορροπίες και θα επιχειρήσει περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της κυβέρνησης. «Είναι ο Στάλιν της Βενεζουέλας» έλεγε χαρακτηριστικά ο Γερμανός ακαδημαϊκός Χάιν Ντίντριχ, ο οποίος έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε ένα από τους βασικούς θεωρητικούς της διακυβέρνησης Τσάβες. Ο Ντίντριχ προειδοποιεί ότι ο Καμπέλο θα επιχειρήσει να ανατρέψει πολιτικά τους αντιπάλους τους και να απαγκιστρωθεί με κάθε τρόπο από την επιρροή της Κούβας.

 

 

 

Αντίθετα ο Μαντούρο εκπροσωπεί την τάση της «σοσιαλιστικής επανάστασης» και διατηρεί στενές και προσωπικές σχέσεις με την κυβέρνηση στην Αβάνα. Για αρκετούς αναλυτές λοιπόν η διακυβέρνηση Μαντούρο θα μπορούσε να οδηγήσει σε εμβάθυνση της προοδευτικής στροφής ενώ η αντικατάστασή του από τον Καμπέλο ίσως οδηγήσει σε απομονωτισμό της Βενεζουέλας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η παρακαταθήκη του Τσάβες φαίνεται ότι θα ταλαιπωρεί για πολύ ακόμη την προσπάθεια των ΗΠΑ να ανακτήσουν την επιρροή τους σε αυτό που ο πρόεδρος Μονρόε αποκαλούσε «πίσω αυλή» των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο Τσάβες αφήνει πίσω του μια ριζικά μεταλλαγμένη Λατινική Αμερική η οποία κινήθηκε δυναμικά προς πιο αριστερές κατευθύνσεις. Ακόμη και το στρατόπεδο της λεγόμενης «μετριοπαθούς» αριστεράς της Βραζιλίας, της Αργεντινής, της Ουρουγουάης και της Γουατεμάλας σπεύδουν τις τελευταίες ημέρες να εκφράσουν τη στήριξή τους στη διακυβέρνηση του Τσάβες μαζί με τους εκπροσώπους της λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς.

 

Οι πρόεδροι Χοσέ Μουγίκα της Ουρουγάης και ο Έβο Μοράλες της Βολιβίας βρέθηκαν στο Καράκας στην μεγάλη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε για την εκλογική νίκη του Τσάβες. Η πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντεζ Κίρχνερ ταξίδεψε στην Αβάνα για να δει τον Τσάβες ενώ η Βραζιλία έριξε το πολιτικό της βάρος για να αποτρέψει την εκδήλωση ανατρεπτικών κινήσεων από την αντιπολίτευση όταν πλέον ήταν σαφές ότι ο Τσάβες δεν θα καταφέρει να επανέλθει.

 

Ενδεικτικό, όμως, της επιρροής που είχε ο Τσάβες είναι ότι ακόμη και οι πλέον ορκισμένοι αντίπαλοί του στο εσωτερικό της Βενεζουέλας ένιωσαν την ανάγκη να αντιγράψουν στοιχεία της πολιτικής του για να επιβιώσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο βασικός του αντίπαλος στις τελευταίες εκλογές αν και προέρχεται από το χώρο της άκρας δεξιάς παρουσιάστηκε στους ψηφοφόρους σαν μετενσάρκωση μετριοπαθών αριστερών ηγετών όπως ο Λούλα στη Βραζιλία. Ο Ενρίκε Καπρίλες υποσχέθηκε να διατηρήσει τα κοινωνικά προγράμματα που δημιούργησε ο Τσάβες μεταφέροντας ένα μεγάλο ποσοστό των εσόδων από το πετρέλαιο στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Τουλάχιστον τρία εκατομμύρια άνθρωποι βρήκαν δωρεάν ή πολύ φτηνή κατοικία χάρη σε αυτά τα προγράμματα ενώ εκατομμύρια παιδιά απέκτησαν πρόσβαση στη βασική εκπαίδευση.

 

Παρά τις τάσεις αυταρχισμού που εμφάνισε, ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησή του, ο Τσάβες αποτέλεσε για τουλάχιστον μια δεκαετία ένα πρότυπο στη μάχη κατά του νεοφιλελευθερισμού, που είχε επικρατήσει για δεκαετίες στη λατινική Αμερική. Οι πολιτικοί που ακολούθησαν το παράδειγμά του, στην εθνικοποίηση επιχειρήσεων και στην αναδιανομή εισοδήματος προς τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, κατάφεραν να ανασύρουν δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους από την απόλυτη φτώχεια. Σε μια περιοχή του πλανήτη όπου είδε τους περισσότερους προέδρους της Κόκα Κόλα να καταλαμβάνουν τον προεδρικό θώκο, η εικόνα του Τσάβες θα κατατρύχει για χρόνια την Ουάσινγκτον και τους συμμάχους της στην περιοχή.

 

Πηγή: ΕΠΙΚΑΙΡΑ via info-war.gr

Ωστόσο αυτή η εξέγερση δεν έγινε ποτέ ...

 του Στρατή Θ. Σκουντιανέλλη

Οι περισσότεροι απ’ όσους ακούσαμε την είδηση για το θάνατο των δύο φοιτητών στη Λάρισα εξαιτίας αναθυμιάσεων από αυτοσχέδιο μαγκάλι, καταληφθήκαμε από μιαν ανυπόφορη αμηχανία. Ένα μισητό μούδιασμα μπροστά σε μια εξέλιξη που, υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να έχει αποτελέσει άμεσα την αιτία μιας ηχηρής κοινωνικής εξέγερσης. Ωστόσο αυτή η εξέγερση δεν έγινε ποτέ (ή τουλάχιστον όχι μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές), οι αναγνώστες της είδησης μείναμε με το μούδιασμα και τα δυο νέα παιδιά πήραν υπομονετικά το δρόμο για “απέναντι” δεμένα (ακόμα κι εκεί!) με τα δεσμά μιας μοιραίας ταξικής εντολής: η σύγχρονη και ασφαλής θέρμανση κομμένη, δεν είναι για όλους.