Βενεζουέλα Χιλή-αυτοί δεν αστειεύονται!

Βενεζουέλα Χιλή

Του Άκη Κατσούλα

Ορισμένοι συγκρίνουν το τι γίνεται στην Βενεζουέλα με την Χιλή του 74. Ιστορικό ατόπημα. Ο Αλιέντε ακoλούθησε τον λεγόμενο «ειρηνικό δρόμο» δεν προετοίμασε τον λαό, διατήρησε στον στρατό σταγονίδια του χουντικού καθεστώτος  (Πινοσετ). Την ιστορική αυτή εμπειρία έλαβε υπόψη ο Τσάβες ….λιγότερο ο Μαδούρο…. Όμως η ένοπλη πολιτοφυλακή είναι παντού παρούσα… και μιλάμε για πολλές χιλιάδες… Αυτός είναι και ο λόγος ότι με εσωτερικά πραξικοπήματα οι ΗΠΑ δεν μπορούν παρά να κάνουν μια τρύπα στον νερό…. Τι τους μένει ; μια ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση! Θα το τολμήσουν; Αν έχουν ξεχάσει τι έπαθαν στο Βιετνάμ …ναι… υπάρχουν και οι ινδιάνοι της Βολιβίας δίπλα… αυτοί και αν δεν αστειεύονται!

Ανακοίνωση Ομίλου Κοινωνιολογικής Πολιτικής Σκέψης (ΟΚΟΙΠΟΣ) Ν. Μπελογιάννης

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τον λαό της Βενεζουέλας

Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα

Α. αλληλεγγύη του στον λαό της Βενεζουέλας

Ο λαός της Βενεζουέλας κινδυνεύει. Όχι από ένα ακόμα πραξικόπημα. Άλλα από μια ανοιχτή και απρόκλητη στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ και των ιμπεριαλιστικών συμμάχων της στην Δύση κατά μιας ανεξάρτητης χωράς.  Ο λαός της Βενεζουέλας με την αλληλεγγύη αδελφών οργανώσεων σε όλη την Λατινική Αμερική αντιμετώπισε δεκάδες εσωτερικά πραξικοπήματα κατά της δημοκρατικά εκλεγμένης Κυβέρνησης , κόντρα στην εξωτερική προπαγάνδα αλλά και λακέδες, διεφθαρμένους  μεγαλοαστούς εσωτερικούς εχθρούς της. Δυστυχώς στην Ελλάδα αλλά και στην δύση γενικά δεν αναπτύχτηκε ένα κύμα συμπαράστασης στον λαό της Βενεζουέλας, λέγω των διαφορετικών εκτιμήσεων για την εκεί κατάσταση ,  από προοδευτικές, αριστερές και επαναστατικές οργανώσεις. Αυτή η καθυστέρηση στην ανάπτυξη αλληλεγγύης, έδωσε την δυνατότητα ανάπτυξης της πιο αντιδραστικής προπαγάνδας στην Δύση, ώστε με ευκολία να οργανώσει στρατιωτικό πραξικόπημα με πρόσχημα την «ανθρωπιστική βοήθεια».

Το Φόρουμ των πολιτικών οργανώσεων που συναντήθηκαν την Παρασκευή 22-2- στην ΑΣΟΕΕ, πρέπει γρήγορα να οργανώσει την αλληλεγγύη του στον λαό της Βενεζουέλας, με συγκεντρώσεις, δράσεις κ.α.  Ο λαός της Βενεζουέλας που αντιστάθηκε στα ως τώρα πραξικοπήματα, θα αντιμετωπίσει τα πυρά των Αμερικανών εισβολέων. Πρέπει γρήγορα και αποφασιστικά να στηρίξουμε με όλα τα μέσα, ένα λαό που δοκιμαστεί σκληρά. Κάθε κριτική αυτή την στιγμή σε λάθη η αδυναμίες του εκλεγμένου Πρόεδρου Μαδούρο , είναι λαθεμένη και αποπροσανατολιστική. Δεν κινδυνεύει ο Μαδουρο, αλλά ένας ολόκληρος λαός και οι  δημοκρατικές κατακτήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην Λατινική Αμερική. Εμπρός να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Αυτός ο «πόλεμος» θα κρατήσει για πολύ…

Β. Για την κατάσταση στην Βενεζουελα

Η Βενεζουέλα διέρχεται μια βαθιά κρίση, από την ευθύνη της οποίας είναι αδύνατο να απαλλαγεί η ηγεσία του τσαβισμού: αποτυχία να ανοίξει ένα δρόμο που θα επιτρέψει στη χώρα να ξεπεράσει την εξάρτηση από το πετρέλαιο, αναποτελεσματικότητα στην εφαρμογή μέτρων που θα βελτιώσουν την οικονομική κατάσταση στη χώρα, γραφειοκρατία που πνίγει τη λαϊκή πρωτοβουλία και περιπτώσεις διαφθοράς αξιωματούχων οι οποίοι ελέγχουν βασικές πτυχές της οικονομίας. Αυτά είναι μερικά από τα ανεπίλυτα προβλήματα.

Ωστόσο, η παρούσα κατάσταση εντάσσεται στο πλαίσιο της πόλωσης και της σύγκρουσης των τάξεων, όπου η ακροδεξιά της Βενεζουέλας, πιστή εκπρόσωπος των ευνοημένων τάξεων της χώρας, σε συνεργασία με διάφορους διοικητικούς παράγοντες της αμερικανικής κυβέρνησης, έχει ξεδιπλώσει μια αποσταθεροποιητική στρατηγική με στόχο να προκαλέσει ασφυξία στην οικονομία της Βενεζουέλας, συμβάλλοντας στην επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο στόχος αυτής της προσπάθειας είναι η υπονόμευση της λαϊκής υποστήριξης στην οποία έχει κυρίως βασιστεί η διαδικασία της αλλαγής στη Βενεζουέλα.

Ακόμη χειρότερα, αυτή η ακροδεξιά, η οποία παρουσιάζεται ως μια δημοκρατική εναλλακτική και η οποία κρύβει την περιφρόνησή της για την εργατική τάξη πίσω από μια ψεύτικη γλώσσα που εκθειάζει τη δικαιοσύνη και το σεβασμό σε ένα σύνταγμα το οποίο η ίδια είχε κάποτε προσβάλει, λειτουργεί εγκληματικά, οξύνοντας τα επίπεδα της βίας. Πίσω από την φιγούρα του [αυτοανακηρυγμένου ενδιάμεσου Προέδρου] Juan Guaidó και του «Κόμματος Λαϊκής Θέλησης», η οποία κρύβεται πίσω από υψηλού επιπέδου ομιλίες, ενισχυμένες και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, υπήρξε μια εξεγερσιακή στρατηγική που ξεδιπλώθηκε με ένοπλες επιθέσεις σε στρατώνες,καταστροφή κέντρων υγείας , εμπρησμούς αποθηκών με τρόφιμα που προορίζονται για ευάλωτους  και άλλες πολλαπλές δράσεις σαμποτάζ κατά τη διάρκεια αυτών των ετών. Έφτασε στο σημείο κοινωνικοί ηγέτες να σκοτώνονται από πληρωμένους δολοφόνους  και άνθρωποι να καίγονται ζωντανοί απλώς και μόνο επειδή ήταν Τσαβιστές .

Από ό, τι αναφέρθηκε παραπάνω, έχουμε μάθει ότι, αν η δεξιά αποκτήσει και πάλι την εξουσία στη Βενεζουέλα, όχι μόνο θα εφαρμόσει πολιτικές που περιλαμβάνουν ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων, υπέρογκο χρέος σε όργανα όπως το ΔΝΤ και άνοιγμα πετρελαϊκών έργων όπου ιδιωτικές εταιρείες θα επενδύουν ως κύριοι μέτοχοι (6), μα επίσης θα πρόκειται για μια εκδικητική κυβέρνηση που θα ξεδιπλώσει βάναυσα το μίσος που συσσωρεύτηκε κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών εναντίον των οργανωμένων κομματιών του λαού που τόλμησαν να ονειρευτούν μια χώρα η οποία θα μπορούσε να μεταβεί σε μη καπιταλιστικούς τρόπους διαβίωσης.

Η πραγματοποίηση ενός σε βάθος απολογισμού των προοδευτικών της Λατινικής Αμερικής, και ιδιαίτερα της ιδιαίτερα της βενεζουελάνικης εμπειρίας, με όλες τις αντιφάσεις και τις δυνατότητές της, αποτελεί μια ανοιχτή εκκρεμότητα για την αριστερά. Αρκεί να σημειώσουμε ότι πολλές από αυτές τις εμπειρίες άνοιξαν δρόμο σε πολιτικές διαδικασίες που βλάπτουν άμεσα την εργατική τάξη. Παρόλα αυτά και παρά τις δικαιολογημένες διαφορές που εκφράζουμε ανοιχτά με εκείνους που καθοδηγούν το προτσές της Βενεζουέλας, η αριστερά και ο λαός οφείλουμε να είμαστε εμφατικοί στην απόρριψη αυτής της νέας απόπειρας πραξικοπήματος – την απειλητική παρέμβαση των ΗΠΑ και των άλλων χωρών που σχετίζονται με την αποσταθεροποιητική στρατηγική, η οποία περιλαμβάνει και την κυβέρνηση του [Χιλιανού προέδρου Sebastián] Piñera και τις πολιτικές τάξεις που υποστηρίζουν την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης αυτής από τη Χιλή. Παράλληλα με αυτό θα πρέπει να απαιτήσουμε οι κυβερνήσεις που γρήγορα συντάχθηκαν με τη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών να σέβονται τα δικαιώματα του λαού της Βενεζουέλας να πραγματοποιεί τις δικές του εσωτερικές συγκρούσεις χωρίς την εξωτερική παρέμβαση άλλων κρατών, καθιερώνοντας ως ελάχιστο έδαφος την μη αναγνώριση των διπλωματικών αντιπροσωπειών που κερδήθηκαν από τον Guaidó.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τον λαό της Βενεζουέλας απευθείας από την οργάνωσή μας, ειδικά μάλιστα προς τα κομμάτια εκείνα που, ακόμα και ενάντια στην ηγεσία του Τσαβισμού και λαμβάνοντας υπόψη τους όλες τις αντιφάσεις στην διαδικασία της αλλαγής, πρωταγωνιστούν στο αγώνα για νέες εμπειρίες στο χτίσιμο μιας λαϊκής εξουσίας που θα περιλαμβάνει την αναδιανομή της γης, την κοινωνικοποίηση των αυτοδιαχειριζόμενων εταιρειών από τους ίδιους τους/τις εργάτες/τριες, την από τα κάτω διακυβέρνηση σε αγροτικές και αστικές κοινότητες, την δημιουργία χώρων που προβάλλουν την πορεία ενός λαού που αγωνίζεται ενάντια στις δυσοίωνες συνέπειες του πατριαρχικού καπιταλισμού τον οποίο θέλουμε να ξεπεράσουμε

Όμιλος Κοινωνιολογικής Πολιτικής Σκέψης (ΟΚΟΙΠΟΣ) Ν. Μπελογιάννης