Κυριακή, 20 Μαΐου 2012 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ
Δεν ξέρουμε αν ο ποιητής του μέλλοντος θα γράψει ένα επίγραμμα για την κάθοδο (ή τη μη κάθοδο) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές, λίγους παραφρασμένους στίχους για τους «Υπέρ αντικαπιταλιστικής συμπολιτείας πολεμήσαντες»:
Ανδρείοι σεις που κατεβήκατε και μαυριστήκατ’ ευκλεώς
τους πανταχού επικρατήσαντας μη φοβηθέντες.
Σε ένα σταυροδρόμι βρίσκονται σήμερα το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η αντικαπιταλιστική αριστερά: to be or not to be, να κατεβούμε ή να μην κατεβούμε; Να διαφυλάξουμε τις δυνάμεις μας και την αξιοπρέπειά μας, να κάτσουμε στο ράφι ώστε να μη λεηλατηθούν οι ψήφοι που πήραμε στον πρώτο γύρο, να μη μετρήσουμε κι άλλες απώλειες (ανάμεσά τους και οικονομικές);
Πικρό το εκλογικό ποτήρι που πρέπει να πιούμε, αλλά ακόμα πιο πικρός θα είναι ο εθελοντικός αφοπλισμός μας. Η πρώτη επιλογή οδηγεί σε μια σχεδόν σίγουρη εκλογική ήττα, το δεύτερο στη στρατηγική συντριβή όχι απλώς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά ενός εγχειρήματος που δεν έχει εξαντλήσει τις επαναστατικές δυνατότητές του.
Aυτή τη φορά καλούμαστε είτε να πάμε κόντρα στο ρεύμα ή να συμπλεύσουμε με αυτό – και εννοώ το ευρύτερο αριστερό, το λαϊκό ρεύμα των ημερών, που εκφράστηκε εύγλωττα στις εκλογές της 6ης Μαΐου. Και για να εκφραστεί αυτό το ρεύμα έχουν συμβάλει πολλές δυνάμεις, ανάμεσά τους και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που το μέλλον της δεν είναι να γίνει μια άτυπη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά βασική συνιστώσα των αγώνων που έρχονται.
Και στους αγώνες αυτούς η αντικαπιταλιστική Αριστερά πρέπει να είναι παρούσα με το μέτωπο ψηλά και τα φτερά ανοιγμένα, όχι καψαλισμένα. Σκοπός της εκλογικής καθόδου δεν είναι να παραμείνει ανοιχτό το «μαγαζί» ούτε να μετρήσουμε τα κουκιά μας, αφού τα πρώτα μη δημοσκοπικά μηνύματα δείχνουν ότι θα τα βρούμε λιγότερα, αλλά η παρουσία και η νικηφόρα ενωτική δράση μας τη «μεθεπόμενη» και όχι απλώς την επόμενη ημέρα των νέων εκλογών.
Όπως και στην πρέφα, ο καλός παίχτης δεν πηγαίνει πάσο πριν καν αρχίσει η παρτίδα. Όπως λέγανε οι παλιοί, στα λαϊκά καφενεία εκείνος που πάντα φύλαγε τα ρούχα του για να ’χει τα μισά προκαλούσε πάντα την πλήξη και την περιφρόνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου