αυτόνομη κάθοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-συνεργασία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με άλλες οργανώσεις

Το Πανελλαδικό Συντονιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνεδρίασε χθες, Κυριακή, στην ΑΣΟΕΕ. Ενημερώθηκε από την ΚΣΕ για τις συναντήσεις που έγιναν με άλλες οργανώσεις στις οποίες απευθύνθηκε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και για τα αποτελέσματά τους. . Μετά από εκτενή συζήτηση, επανεπιβεβιώθηκε η κατεύθυνση της προηγούμενης απόφασης, για την αυτόνομη κάθοδο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με όσες αντι-ΕΕ αντικαπιταλιστικές δυνάμεις συμφωνούν στην κατεύθυνση του προγράμματος των 5 σημείων. Εξουσιοδότησε την ΚΣΕ για τη διατύπωση της εκλογικής διακήρυξης και των ψηφοδελτίων σε συνεργασία με τις δυνάμεις που βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση.

Στη συζήτηση συμμετείχαν η ΚΟ Αριστερή Ανασύνταξη και χαιρέτισε ο Γ. Σταυρόπουλος απο το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής.

Νεώτερα για την τελική απόφαση, σε σχέση με την θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ζήτημα, της «πρότασης αριστερής κυβέρνησης», και την συνεργασία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με άλλες οργανώσεις και πρόσωπα, μετά την εκ νέου συνεδρίαση της Κ.Σ.Ε.

Η θέση της Κ.Ο. Ανασύνταξη στο ζήτημα, της «πρότασης αριστερής κυβέρνησης»

Μετά από 68 ολόκληρα χρόνια η αριστερά μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις και να πάρει την κυβέρνηση, με διαφορετικούς βέβαια όρους και σε διαφορετικές συνθήκες απ’ ό,τι παλιά. Σήμερα δίνεται η δυνατότητα στην αριστερά να πάρει την κυβέρνηση μέσα από τις εκλογές.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση οι κομμουνιστές, οι αριστεροί, οι αντικαπιταλιστές μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες που διαχωρίστηκαν απ’ το ΠΑΣΟΚ και την
 πολιτική του καθώς και άλλους σοσιαλδημοκράτες, πρέπει να συμπτύξουν ενιαίο μέτωπο πάλης και εξουσίας, με το σύνθημα δράσης της εργατικής κυβέρνησης.

Οι κομμουνιστές όμως δεν πήραν, μέχρι τώρα, μια ανάλογη πρωτοβουλία και άφησαν την πρωτοβουλία των κινήσεων σε άλλες δυνάμεις, σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης. Οι δυνάμεις αυτές καρπώθηκαν το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού αποτελέσματος και καθορίζουν σήμερα, σε μεγάλο βαθμό, την προεκλογική ατζέντα δίνοντας στην κοινωνία την προοπτική μιας Αριστερής κυβέρνησης.

Είναι προφανές ότι μια τέτοια κυβέρνηση δεν είναι μια εργατική κυβέρνηση, αλλά πρόκειται για μια «φαινομενικά εργατική κυβέρνηση».

Απέναντι λοιπόν σε μια τέτοια πρόταση και προοπτική, στην προοπτική μιας αριστερής κυβέρνησης, δηλαδή μιας «απλώς φαινομενικής εργατικής κυβέρνησης», οι κομμουνιστές δεν μένουν αδιάφοροι. Αντίθετα, παλεύουν να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα που δημιουργείται αντικειμενικά σε βάρος των φορέων του μεταβατικού προγράμματος απ’ τη στιγμή που απώλεσαν την πρωτοβουλία των κινήσεων και να ακολουθήσουν μια ταχτική η οποία δεν θα τους αποκόψει απ’ τις μάζες, δεν θα τους περιθωριοποιήσει αλλά θα τους φέρει σε καλύτερη θέση.

Η ταχτική αυτή πρέπει να παίρνει υπόψη το συσχετισμό δύναμης, τις δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά μας και τη βούληση της εργατικής τάξης όπως αυτή εκφράστηκε στα αποτελέσματα των εκλογών.

Πρέπει επίσης να παίρνει υπόψη της τις συνθήκες της οξυμμένης κρίσης που θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο στο επόμενο διάστημα. Η όξυνση της οικονομικής κρίσης είναι μπροστά μας και συνδυάζεται με την όξυνση της πολιτικής κρίσης.

Με βάση τα παραπάνω, οι κομμουνιστές και όλοι οι υποστηρικτές του μεταβατικού προγράμματος, απέναντι στην πρόταση για αριστερή κυβέρνηση, οφείλουν να αντιπροτείνουν το πρόγραμμα της εργατικής κυβέρνησης, ολόκληρο το μεταβατικό πρόγραμμα με αιχμές τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο απ’ την ΟΝΕ-ΕΕ, κ.λπ., ως πρόγραμμα προς άμεση υλοποίηση με την στήριξή τους, προκειμένου να αποκαλύψουν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου ότι ακόμα και τα μεσοβέζικα μέτρα που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την αριστερή κυβέρνηση δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν εντός ευρώ και ΕΕ και να προετοιμάσουν το λαό για τις μάχες που πρέπει – ούτως ή άλλως – να δώσει ακόμα.

Ως δεύτερο βήμα και αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδεχθεί το μεταβατικό πρόγραμμα, οι κομμουνιστές μπορούν να παρέχουν ψήφο ανοχής υπό όρους σε μια αριστερή κυβέρνηση.

Οι όροι της ανοχής αυτής, προκύπτουν από το μεταβατικό πρόγραμμα:

Άμεση παύση πληρωμών προς τους τοκογλύφους-δανειστές και αποδέσμευση από τις δανειακές συμβάσεις.

Άμεση καταγγελία και μη εκπλήρωση των μνημονίων.

Ικανοποίηση των διεκδικήσεων του εργατικού και λαϊκού κινήματος

Η ανοχή ή η στήριξη μιας τέτοιας κυβέρνησης, χωρίς τη συμμετοχή των κομμουνιστών, μπορεί να γίνει στο βαθμό που αυτή η κυβέρνηση θα δεσμευτεί και θα προχωρήσει αποφασιστικά στην επίλυση εργατικών και λαϊκών προβλημάτων, στο βαθμό που θα στηριχτεί στο μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα, αλλά και στο βαθμό που η ίδια η κυβέρνηση θα το στηρίξει, ενάντια στα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και της Τρόικας.

Μπροστά στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και στην επερχόμενη εκλογική μάχη πρέπει να κινηθούμε αποφασιστικά, οι δυνάμεις που έχουμε υιοθετήσει και προβάλουμε το μεταβατικό πρόγραμμα, στην κατεύθυνση οικοδόμησης ενιαίου εργατικού μετώπου πάλης και εξουσίας, να προβάλουμε το συνολικό μας μεταβατικό πρόγραμμα, το οποίο ήδη έχει υιοθετηθεί από μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, με αιχμές τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο απ την ΟΝΕ και την ΕΕ κ.α, ολοκληρώνοντας την πρότασή μας με την απάντηση στο ποιος και πώς θα το υλοποιήσει, θέτοντας δηλαδή την προοπτική της εργατικής κυβέρνησης.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση αποκτά νόημα, περιεχόμενο και προοπτική η συγκρότηση μετώπου των κομμάτων και οργανώσεων που έχουν υιοθετήσει και προβάλουν το μεταβατικό πρόγραμμα και η από κοινού κάθοδός μας στις επερχόμενες εκλογές, συμπεριλαμβάνοντας πλέον στο λόγο μας το ζήτημα της κυβέρνησης η οποία θα εφαρμόσει το μεταβατικό πρόγραμμα και ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα την στάση μας και τους όρους της παροχής ψήφου ανοχής απέναντι στο πιθανό ενδεχόμενο μιας αριστερής κυβέρνησης υπό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ότι αφορά στο μαζικό κίνημα πρέπει να κινηθούμε αποφασιστικά στην κατεύθυνση του ενιαίου εργατικού μετώπου όλων των εργατών ενάντια στον καπιταλισμό και να συμβάλουμε στην ανάπτυξη των εργατικών και λαϊκών αγώνων για την απόκρουση των αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων, την αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων και διαπραγματεύσεων, την ικανοποίηση των διεκδικήσεων του κινήματος.

Η συγκρότηση πολιτικού μετώπου που θα διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία, που θα απαντάει στο ερώτημα «τι θα κάνετε εσείς αν ήσασταν κυβέρνηση;», μπορεί να δώσει προωθητική ισχύ σ’ αυτούς τους αγώνες, ακριβώς γιατί οι αγώνες θα έχουν πολιτική προοπτική, τουλάχιστον μέχρι να μπουν στην ημερήσια διάταξη τα ζητήματα όχι απλώς της κυβερνητικής εξουσίας αλλά της ίδιας της ταξικής εξουσίας.

Είναι ιστορική ευθύνη απέναντι στην εργατική τάξη των δυνάμεων που έχουν αναφορά σ’ αυτή και στον ιστορικό της ρόλο, να συγκροτήσουν μέτωπο που θα διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία στις σημερινές συνθήκες στη βάση του μεταβατικού προγράμματος, τη στιγμή που το ζήτημα της κυβερνητικής εξουσίας αναδεικνύεται ως κρίσιμος παράγοντας από τις ίδιες τις συνθήκες της ταξικής σύγκρουσης. Διαφορετικά ας μην έχουμε αυταπάτες: ο ρεφορμισμός θα λεηλατήσει την εργατική τάξη και θα την παραδώσει ηττημένη και απογοητευμένη στα χέρια των καπιταλιστών.

Με αυτή τη συνολική πρόταση, σας καλούμε να πάρουμε μέρος στις επερχόμενες εκλογές.

Η πρόταση αυτή μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα και να προβάλει με αξιώσεις την αναγκαιότητα να ενισχυθούν οι δυνάμεις που την υιοθετούν και την προβάλουν, να ενισχυθούν για να δώσουν από καλύτερες θέσεις τη μάχη, μέσα και έξω απ’ τη βουλή.